Als kop in de krant stond onlangs: Vargas Llosa waarschuwt voor populisme. Nou en dat betekent nogal wat wanneer een Nobelprijswinnaar zoiets zegt. Een goed schrijver die Vargas, maar ook politicus. Ooit stelde hij zich beschikbaar als presidentskandidaat van zijn land, het een of andere Midden-Amerikaanse voormalige Spaanse kolonie.
Het is inderdaad wonderlijk hoe populisme wortel schiet in Europa. Als je de oorzaken analyseert dan liggen die toch vooral in een gevoel van onveiligheid dat is ontstaan. Men heeft geen vertrouwen meer in het bestuur; nooit hadden we het collectief zo goed, nooit was de veiligheid zo groot, nooit waren we zo gezond en vooral, nooit waren we zo rijk. Zoals de gemiddelde Westerling nu leeft, zo leefden hooguit de koningen in de middeleeuwen.
De "politiek" krijgt de schuld, maar feitelijk is het electoraat, wij burgers als collectief, gewoon de weg kwijt. Het gevolg is dat mensen van goede kwaliteit, denk eens aan mensen als Bolkesteijn, Weijers, tycoons van het bedrijfsleven, zich niet meer lenen. Je moet er toch ook niet aan denken om voortdurend op je huid te worden gezeten door zo'n stel persmuskieten en je iedere scheet moet verantwoorden. Het gevolg is een negatieve kwaliteitsspiraal in ons burgerlijk bestel en dan klinkt altijd de roep om een "sterke man". Realiseren we ons dat ook collectief? Wat kan dat voor gevolgen hebben? Hadden we dat echt voor ogen toen we zomaar weer eens van politieke partij wisselden bij de verkiezing?
Laten we eens collectief tot bezinning komen en niet meer zo veel naar slechte kranten en TV kijken, producten van al die onzin-journalistiek; die kranten hebben alleen maar belang bij hun verkoopcijfers en veel minder bij de kwaliteit van hun informatie. Koop een goede, informatieve krant en stop met TV kijken. En vooral,.... lees meer boeken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten