Afgelopen zondag liepen we van Galaroza naar Valdelarco, een bosrijk gebied. Het regende de hele dag, maar vanwege de Spaanse temperaturen was dat best vol te houden. Onderweg kwamen we een jong stel tegen. Hij hield een doos met geplukte paddenstoelen in zijn hand en ik sprak hem aan. Zo kwamen we in gesprek over paddenstoelen. Het bleek dat zij half-Duits was, hetgeen de conversatie voor mij een stuk gemakkelijker maakte. Ze kwamen uit Sevilla en hadden een forse hoeveelheid paddenstoelen geplukt. Ook zij hield een mand met paddenstoelen onder de regenmantel. Hij had nog een grote, daarvoor extra meegenomen plastic zak bij zich die helemaal vol zat met plastic rotzooi, uit het bos meegenomen.
Daar moest ik aan denken toen ik woensdag door mijn eigen bos wandelde. Bij mijn favoriete plekje lag ook zo'n plastic fles met een waarschijnlijk door een hond in stukjes gescheurd plastic etiket. Ik heb alles meegenomen en in de vuilnisbak aan de uitgang van het bos gegooid. Het is zo'n kleine moeite om je rotzooi mee te nemen. Gelukkig doet ook vrijwel iedereen dat bij ons, alleen in Spanje daar heeft de natuur (nog) niet dat aanzien dat zij in NL of Duitsland heeft en ligt er veel rotzooi.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten