09 juli 2022

En weer naar Schin op Geul

 

Mijn grootvader was ooit machinist op zo'n loc

Morgen begint onze bridge en wandelreis naar Kempten met H&W bridgereizen, de organisatie waarmee we enkele jaren geleden zo'n fijne reis naar het Schwarzwald hebben gemaakt. Dat was ons zo goed bevallen dat we direct hadden ingeschreven voor deze reis naar Kempten in Beieren. Echter, Corona gooide roet in het eten zodat de reis twee jaar achtereen werd geannuleerd, maar morgen is het zo ver. De opstaptijd op de bus in Utrecht is voor ons niet haalbaar met OV en om het onszelf aangenaam te maken hadden we - net als bij die eerste reis naar het Schwarzwald - besloten om in Heerlen op te stappen; en om daar op tijd, d.w.z. 10 uur te komen gingen we overnachten in Valkenburg en met de trein naar Heerlen.
Dus in de loop van de morgen gingen we relaxed naar Maastricht met de Intercity; het was best druk in de trein, maar we vonden een plaatsje in zo'n vierzitsplek met tegenover ons een jong stel waarmee we heel genoeglijk aan de praat kwamen. Het werd zelfs een bijzonder indringend gesprek af en toe waarover ik hier niet in detail zal schrijven, maar voor Roos en mij blijft dat toch een bijzondere herinnering. In Maastricht groetten wij hen en wensten hen een paar fijne dagen in het zonnige Maastricht. Wij gingen met Arriva naar Schin op Geul waar op het moment dat we wilden aanschuiven bij het gezellige terrasje aldaar werden begroet door de binnenrijdende stoomtrein. Blijft toch bijzonder zo'n antieke trein uit de tijd van mijn grootvader te horen puffen en blazen.
Wij gingen lekker aan de koffie met Limburgse vlaai. Toen ik afrekende was het 10,50 en ik wilde van Roos 50 cent gaan halen: "zo is het goed hoor", sprak de allervriendelijkste dame. Natuurlijk hebben we dat achtergelaten bij vertrek, maar het is toch wel een heel bijzonder gebaar, dat je niet meer meemaakt ergens. En dan ook nog bij zo'n oergezellige gelegenheid.
Wij gingen aan de wandel en liepen langs "mijn bankje" op het oude perron van Schin met zijn prachtige stationsgebouw, nu een genoeglijke uitspanning met terras. Even verderop het plaatsje en de brug over het spoor en dan het prachtige achterland van Zuid Limburg; wat genoten we weer ondanks dat we hier vorige week nog waren met Dekker Bridge in de Schaepkens van St Feith; het blijft toch mijn favoriet wandelgebied hoor.

Geen opmerkingen: