Ribeyes en dendrochronologie

Fascinerend boek over studies
met dendrochronologie.

Gisteren met de treinreizen van Utrecht naar den Haag voor het bezoek aan Arja en kids en 's-avonds de lange reis naar Zwolle en Wijhe kon ik mooi verder met het fascinerende boek van Valerie Trouet over het bestuderen van boomringen en de bijzonder interessante verscheidenheid van wetenschappelijke vondsten die daarmee mogelijk werden. Roos had mij al enthousiast gemaakt voor dit boek en dat is meestal voldoende aansporing.
Dendrochronologie is gebaseerd op het nauwkeurig bestuderen van boomringen teneinde een reeks van jaren precies in de tijd te kunnen plaatsen. De invloed van het klimaat maar ook van andere gebeurtenissen als aardbevingen, overstromingen en zelfs nucleaire rampen worden zichtbaar en precies naar jaar te duiden binnen het bereik van de vaak duizenden jaren vastgelegde informatie.
Zo is ook de bekende hockeystick grafiek door dendrochronologisch onderzoek manifest geworden; de sterke stijging van de temperatuur op aarde in de laatste jaren van de 20e eeuw werd dendrochronologisch duidelijk. De onsmakelijke acties van politieke en economische machthebbers op deze onverkwikkelijke boodschap doet Trouet ook uit de doeken; intimidatie van de betrokken wetenschappers was het instrument waarmee men de onaangename boodschap begroette; net als in klassieke tijden toen de boodschapper van een ongewenst bericht werd onthoofd. De stijging van de temperatuur in de 21e eeuw heeft de discussie wel verstomd; helaas blijft een adequate reactie op wereldschaal achterwege.
Ik las vanmorgen verder in dit buitengewoon interessante boek op weg naar huis; vanavond komt Hugo bij me eten. Afgelopen donderdag vertelde hij dat hij vandaag bij de slager ging helpen en wel bij me wilde komen eten; altijd gezellig. Maar eerst boodschappen doen bij Westeneng en boer Dirk. Helaas begon het net te regenen toen ik wilde vertrekken. Regenjack en regenbroek aangetrokken en met petje op richting Bunnik voor appels, peren en natuurlijk van die verrukkelijke spinazie. Bij AH een biertje ingeslagen voor Hugo; moest Grand Prestige zijn; twee jonge mannen die in de bieren stonden te neuzen wisten mij precies te vertellen waar ik genoemd bier kon vinden. Bij de flat gekomen zette ik de boodschappen in de schuur en nam de plastic flessen voor melk en yoghurt mee voor zuivel bij boer Dirk. Uiteindelijk was ik nat en koud geworden en weer terug op de flat.
De maaltijd zo ver voorbereid dat ik niet te lang in de keuken hoefde te staan. Zo tegen zessen kwam Hugo van de slager vandaan met het door mij bestelde vlees. De twee enorme ribeyes vormden de hoofdschotel voor het eten vanavond. Hugo heeft altijd wat te vertellen over wat hem zo bezig houdt, maar ik vroeg hem ook door over wat hij de laatste twee jaar niet had doorgemaakt met het ziekbed van Marjorie. We hadden een goed gesprek.
De maaltijd had ons best gesmaakt; de ribeye vond ik wel erg groot; 's-nachts had ik er gewoon last van, maar tegen de morgen was dat wel weer over gelukkig want ik had opnieuw een treinreis voor de boeg; naar Deventer, waar ik Roos zou ontmoeten voor een wandeling in Twente.