Van schoondochter Marjorie en zoon Hugo kreeg ik een boek in handen gedouwd dat hen boven de pet ging. Marjorie leest net zo graag als ik, maar dit boek vond ze niet begrijpbaar. "Laat mij het maar eens proberen", nam ik de uitdaging aan. De "big bang", zwarte gaten, de verdeling van de materie miljarden jaren later, ik kon het nog wel begrijpen tot pagina 108; ik spreek over het boek "brief answers to the big questions". Maar binnen die 108 pagina's ging het niet louter over de fysische raadselen die Hawking met zijn onnavolgbaar brein had ontrafeld, maar ook over zijn visie over de menselijke ontwikkeling en over de toekomst van de mensheid.
Allereerst het ontstaan van het leven hier op aarde; tot mijn onuitsprekelijk genoegen kwam zijn visie hoe dat proces plaats heeft moeten vinden overeen met de mijne, die ik ooit in dit blog formuleerde, zij het dat hij het in grote penseelstreken schetst en ik wat meer in détail; beide gedachten in nevelen gehuld uiteraard, miljarden jaren oude nevelen. Maar Stephen kijkt ook naar de miljoenen jaren van ontwikkeling die de mens achter de rug heeft, op de maat van het Darwiniaanse evolutie proces. Hij noemt de enorme sprong die de mens 10.000 jaar geleden heeft gemaakt met spraak en vervolgens het schrift, waarbij informatie, kennis werd vastgelegd en overdraagbaar werd tussen de generaties. Niet alleen overdraagbaar, maar ook verbeterbaar; wetenschap dus. Daarbij bleef het biologisch evolutieproces duidelijk achter zodat wij in de tegenwoordige tijd zitten met technische, wetenschappelijke mogelijkheden binnen onze beperkte biologische mogelijkheden, waaronder instincten gebaseerd op ons apenbrein. Ook hierbij ziet hij een ontwikkeling binnen de gentechnologie, waar ik aanvankelijk nogal wat vraagtekens bij zette. De wetenschap zal het mogelijk gaan maken om niet alleen genetisch bepaalde aandoeningen te repareren maar ook de beperkte verstandelijke vermogens van de mens met als resultaat een soort van supermensen, maar ook een onderklasse. Terwijl ik dit schrijf moet ik aan Nietzsche denken met zijn Übermensch en wat daar later van gemaakt is. Overigens is hij meer beducht voor de agressie die nog altijd binnen de mens als product van de evolutie bestaat; de atoomoorlog die alles verwoest als een bedreiging van die zelfde mensheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten