Zingeving

Beetje scheef maar heel tevreden

Na zo'n week vakantie heb ik altijd een onbedwingbare neiging om van alles in huis te gaan doen; nou ja, van alles?; eigenlijk vooral lekker in de keuken aan de gang gaan; aan stofzuigen, afwassen of schoonmaken denk ik daarbij niet. En terwijl ik dan bezig ben met uien snijden, champignons fijn maken, vulling voor de quiche Lorraine maken of het deeg fijn uitrollen sta ik lekker na te denken. En daarbij bedacht ik mij dat dit proces voor mij zo'n belangrijke rol is met betrekking tot zingeving; plotseling kreeg ik het gevoel dat ik daar mijn vinger achter had gekregen.
Ik heb lang moeten nadenken voordat het begrip "zingeving" bij mij landde; heb er vaak naar gevraagd bij anderen; heb opgemerkt dat er allerlei groepsprocessen zijn waarbij men zich buigt over het begrip. Daarbij kreeg ik steeds het gevoel dat het draaide om de vragen rond de reden van ons bestaan of misschien wel hoe je je leven vorm zou moeten geven. En het begrip tevredenheid; is zo ontzettend belangrijk als basis voor zingeving.
Maar terwijl ik daar al hakkend en snijdend stond na te denken realiseerde ik dat het in mijn individuele beleving draait om heel simpele dingen als bezig zijn met voedsel; zowel het verbouwen, verzamelen als het toebereiden. Zo bak ik al 35 jaar mijn eigen brood en koop ook al decennia mijn zuivel bij "de boer", de groenten bij moestuinier Theo en vlees bij de jager. Ook lekker buiten zijn hoort bij mijn zingeving; wandelen door de natuur of door (oude) steden en natuurlijk het geest-verrijkend proces van lezen. Gek hoor, maar het was een hele opluchting voor me dat ik me dat realiseerde. Omtrent vragen over het bestaan ben ik als agnost wel zo'n beetje uitgedacht en na 40 jaar nadenken heb ik ook mijn eigen hypothese over het allereerste begin van de levensprocessen waaruit uiteindelijk ook mijn onbetekenend individu is voortgekomen.