13 augustus 2015

Hoezo noodweer?

Deel van de vloot in de haven van Lauwersoog
Weer vroeg werd de motor gestart en gingen we naar de haven van Lauwersoog; we waren er al om iets over achten.
We namen als groep uitvoerig afscheid van elkaar en natuurlijk van de voortreffelijke leiding. Het waren bijzonder genoeglijke dagen geweest en het weer had geweldig meegewerkt. Met een medaille aan een lint om ons nek verlieten we de schepen en gingen aan wal. Roos en ik gingen direct aan de wandel om de OV bus te nemen; de meesten bleven wachten op een bus die de organisatie had besteld. Tja, we moesten onze naam als OV-busreizigers toch hoog houden. Aad en Monique waren van plan om direct aansluitend de eerste etappe van het Pieterpad te gaan lopen maar hadden daarvoor een bus eerder moeten hebben. Zij besloten om dan toch maar direct naar huis te gaan en zo zaten we tot Zwolle nog genoeglijk met z n viertjes na te genieten. Was een hele fijne week. Bedankt mensen van Friesland beweegt.
Naarmate onze bus verder van Lauwersoog kwam merkten we hoe warm het was; veel warmer dan op de waddeneilanden die eigenlijk te koud waren voor een strandverblijf. Ook in de trein merkten we dat het snoeiheet was; een thermometer wees meerdan 30 graden aan.
Thuis gekomen op de flat was het niet om uit te houden, zo warm. Desondanks na een lunch met nassi die nog in de vriezer stond eens de foto s gedownload; ik liep vreselijk achter met de daily Blog en moest nodig bloggies schrijven m.n. over de eilandvijfdaagse, de wandel/vaartocht over de wadden van de afgelopen week. Ik heb een tuinstoel in de iets koelere hal geplaatst en heb zitten schrijven tot ik weer bij was. E-mail verwerkt en facebook bekeken en toen het wat koeler werd op het balkon nog wat zitten lezen en muziek beluisterd op youtube. Het koelde wat af en het waaide een beetje dus alle deuren en ramen open om de hitte wat uit de flat te blazen. Handdoek in het bed en het dekbed opzij en vergeefs proberen om nog wat te lezen. Plotseling begon het hard te waaien en heb ik alles maar een beetje dicht gedaan. Daarna in de armen van Morpheus beland.in een diepe slaap
Toen ik vroeg wakker werd had Roos mij bericht dat er snachts noodweer was geweest; heb ik helemaal niets van gemerkt; kennelijk was ik toch wat moe van de week op de eilanden en op de boot. Ik zit er nog van na te genieten.

Geen opmerkingen: