Wat een consternatie voor een ouwe vent

Zo hing m'n scherm erbij na de klap. Even later
ging het helemaal gestrekt en hing voor het raam.

Gisteravond merkte Roos op dat mijn zonnescherm op één oor hing. En inderdaad, het stak aan een kant wat uit. "Morgen maar even ophijsen", sprak ik moedig. In die bijna tien jaar dat ik hier nu woon heb ik dat zonnescherm nooit gebruikt; het hangt me daar niet in de weg. Ik vind het juist heerlijk al die zon in huis. Maar goed, toen ik vanmorgen moedig aan de zwengel draaide om het scherm verder op te hijsen gaf de hel gammele constructie het op, de kabel knapte en het scherm kwam naar beneden gezakt. Het bleef een beetje hangen; wat nu?
Toevallig zag buurman Hisso het hele gebeuren; hij is weerman en kwam net thuis uit de nachtdienst, 'smorgens om 7 uur. Hij wist mij een firma te noemen die in zonneschermen doet. Even op internet gekeken en inderdaad kon ik een firma hier in de Bilt bereiken. Ik werd teruggebeld; door de warmte en de daardoor ontstane drukte met de installatie van zonneschermen is er vooralsnog, althans deze week geen ruimte om mijn probleem te verhelpen; men adviseerde mij om de brandweer te vragen vanwege mogelijk gevaar voor de omgeving. De gemeente gebeld en uitgelegd dat er problemen kunnen ontstaan zodra de wind vat krijgt op het scherm; kan naar beneden komen met metaal en al. Er zou iemand langs komen en inderdaad, binnen een half uur stond er een brandweerofficier voor mijn deur en constateerde dat er inderdaad gevaar voor de omgeving was. Een ladderwagen werd ingezet en mijn probleem werd verholpen; het scherm werd doorgesneden en de hele constructie naar beneden afgevoerd; allemachtig wat voelde ik een opluchting en wat was ik de mannen dankbaar.
Nu nog zien hoe ik het scherm af kan laten voeren, maar dat is een beter overzienbaar probleem voor een ouwe vent. Desnoods zet ik het voorlopig even in m'n schuur bij de fiets.