26 juni 2017

Terug in Passau

Net als in 1999 waren we onder de indruk van de
samenstroom van Inn en Donau hier in Passau. De
verschillen in waterkleur zijn duidelijk.
Lekker relaxed aan de dag begonnen met een voortreffelijk Duits ontbijt. Om tien uur op weg naar Passau waar we zo rond enen aankwamen. Fijn om hier weer te zijn. Hier kwam op 13 augustus 1999 een einde aan een fantastische vakantie in Beieren, een vakantie met als absoluut hoogtepunt de zonsverduistering in Freising.
Destijds hadden we hier de samenloop van Donau en Inn bekeken; daar begonnen we nu mee. Fijn om alles weer te zien; de zo verschillende kleuren van de twee rivieren die pas veel verder mengden; de kolken waar de stromen met verschillende snelheden samen kwamen. Ook de Ilz stroomt hier met haar zwarte water in de Donau, vandaar dat het hier het Dreifluesse punkt heet.
Stadhuis van Passau
We crossten lekker door de stad; bekeken de Dom waarbij het ons opviel hoe rustig de Duitse kinderen waren. En toen naar de boot. We hadden geen idee wat we verwachten konden. Een prettige ontvangst, een prima onderkomen en naar later zou blijken, goed van eten en drinken. Ondertussen was de tocht naar Melk begonnen. Ik stond aan de railing te peinzen over Patrick Leigh Fermor die hier zo'n 80 jaar geleden langs de Donau wandelde op weg naar Istanbul en in zijn boek het klooster Melk zodanig beschreef dat we er nu naar op weg zijn; na lezing had ik mij voorgenomen om naar Melk te gaan en dat had Roos goed opgepikt.
Ook moest ik denken aan Ayla die de Inn en de Donau had over moeten steken, "de zuster" en "de moeder" genoemd in de boeken van Jean Auel.
Het water kan behoorlijk hoog komen
aldus deze gedenktekens.
Al varend, op weg naar het plaatsje en het klooster Melk gingen we aan de eerste maaltijd aan boord. Cockie, een van de reisgenoten had al gezegd dat het een week van uitgebreid eten zou worden en ze had gelijk; we hebben ons kogelrond gegeten. Het restaurant was van uitstekende kwaliteit. Varen werd vooral gedaan in de namiddag en in de nachtelijke uren zodat er veel tijd was voor het bezoek aan de diverse stopplaatsen; goed concept!
Het werd het donker en zochten we onze "kooi" op; een luxe en ruime kamer met douche en toilet. Prima geslapen met het zachte gezoem van de motor op de achtergrond.

Geen opmerkingen: