Tirana

Mausoleum van Enver Hoxha in sterk verval; klaar voor de sloop

Vanaf het Llogarapark gingen we naar Tirana; toch weer een behoorlijke tijd rijden. Dat staat mij behoorlijk tegen bij een wandelreis; daarbij moet wat mij betreft het accent meer op het wandelen liggen dan op het auto rijden. Het voordeel van de gevolgde aanpak is wel dat je het land beter leert kennen. Uiteindelijk zou ik concluderen dat de mix goed was mede omdat een derde component, het lekkere, oorspronkelijke eten onderdeel uitmaakte van het geheel.
Het verkeer in Albanië lijkt voor een buitenstaander chaotisch, maar het verloopt eigenlijk prima omdat iedereen elkaar de ruimte gunt. Soms met drie tegelijk in één richting op een tweebaansweg (hoe bedenk je het?) ging het toch goed. Het was verkiezingstijd, reden om af en toe het hele verkeer stil te leggen voor een voordracht of wat dan ook van de "prime minister". Overal vlaggen, ook in Tirana waar we na enkele uren aankwamen. Tijdens de lunch hoosde het van de regen, maar die hield eigenlijk ook weer snel op. Frans leidde ons door de stad langs de verschillende bezienswaardigheden zoals het huis van de voormalige president van het land, Enver Hoxha, inmiddels in diskrediet geraakt. Ook het mausoleum van Hoxha hebben we gezien; alle marmer eraf gesloopt en duidelijk klaar voor de sloop; afgedaan verleden.
Op het centrale plein een groot ruiterbeeld, genoemd naar de Vader des Vaderlands van Albanië: Skanderbeg. Volgens Erenik, onze Albaanse gids heeft Skanderbeg door z'n krachtige inzet destijds Europa behoed voor een Ottomaanse inval; moet ik eens wat meer over gaan lezen. Het nationaal museum werd gesierd met een enorm socialistische schildering die de heldhaftige opbouw van het land symboliseerde. Stylistisch niet geweldig; de vrouw die prominent in het midden staat heeft disproportionele mannenarmen, maar heldhaftig is het wel allemaal. Ook staat er een standbeeld voor de strijders tegen het fascisme dat hier nogal heeft huisgehouden rond WO II. In een chique restaurant namen we 'savonds afscheid van deze stad. Volgende dag door naar het noorden.