Elshani

V.l.n.r. Jolanda, Anita, Jeanelle en Roos

De buschauffeur keek verbaasd toen Roos hem vertelde waar we heen wilden: Elshenetz. Maar hij stopte ergens en we liepen de zijweg in; er stonden wat huizen en we dachten dat dit naar ons doel Elshani zou leiden. Van daaruit zou je volgens Roos prachtige wandelingen kunnen maken. Even verderop stond een jonge vrouw duidelijk te wachten en Roos vroeg haar of ze soms op de bus wachtte. Dat was het geval: de bus naar Elshani dat enkele kilometers verderop zou liggen.
Ja daar kwam de bus al aan en die hebben we genomen. "We gaan lekker een bakkie doen in Elshani", stelde ik voor. Het was een klein plaatsje met veel kleinschalige landbouw. En er was één gelegenheid voor koffie en die hebben we dan ook bezocht. Gezellig plekje; kennis gemaakt met Jolanda en haar dochter Jeanelle die daar in het hotelletje logeerden en al aan de thee zaten. Anita zwaaide de scepter en schonk een heerlijke Turkse koffie met Turkish Delight. Al met al verbleven we daar meer dan een uur; gezellig praten met de dames en nog twee andere gasten, eveneens Nederlanders.
We vroegen Anita de weg naar het volgende dorp, Peshtani en we gingen op weg. Onderweg werden we overweldigd door de stilte, het uitzicht en de schoonheid van het geheel. We hoorden de insecten zoemen, de bladeren ritselen en realiseerden ons dat dit de stem was van de natuur.
We filosofeerden hierover; we spraken erover dat God zich manifesteert door het geruis in de struiken, aldus de Bijbel. De stem van Zeus werd gehoord in het geruis van de bladeren van de heilige eik van Dodona. Daar bij dat zachte insectengezoem waren we stil van bewondering en verwondering voor de natuur.

Merkwaardig insect, overigens aangevreten door een
ander insect

We zetten onze wandeling voort. Onderweg veel tekenen van de kleinschalige "schone" landbouw; hier geen of weinig pesticiden. Vlinders, vele soorten en andere insecten; de meest vreemdvormige die we ooit zagen; grote, naar voren gerichte ogen, waarschijnlijk roofinsecten die op andere insecten jagen; libelles. We genoten.
In het dorpje aangekomen zag Roos direct waar ze wilde gaan eten en dat viel helemaal niet tegen. We vroegen om karper of paling: twee vissoorten die veel voorkomen in het meer van Ohrid en in dit etablissement op de kaart stonden. Die moest je echter van tevoren bestellen. Dat hebben we toen maar gedaan voor twee dagen later. Maar toen namen we eerst een verrukkelijke Macedonische bonenschotel.