De markt van Kruje

Een luid mekkerende geit, hangend aan een unster om
gewogen te worden.

Aangekomen in Kruje natuurlijk eerst installeren in de hotelkamer. Was weer prima in orde. Lekker gedoucht in de ruime douchecabine en toen naar de Bazar en de rest van het plaatsje. Ik kon het niet laten om e.e.a. te kopen natuurlijk. Roos had me gevraagd om een hoofddeksel voor haar mee te nemen. Dus het eerste dat ik kocht was een hoofddoekje. En geheel tegen mijn gewoonte in heb ik daarbij afgedongen. Heb ik naar ik meen nog nooit gedaan, maar ik vond de gevraagde prijs echt te hoog voor zo'n eenvoudig hoofddoekje. En verderop heb ik nog een paar grote bedsokken voor haar gekocht; kleintjes voor de kleinkinderen had ik in de bergen van Thethi gekocht; terwijl ik dit schrijf voel ik weemoed; wat was het daar toch verschrikkelijk mooi. Verderop zag ik nog een leuk hoofddeksel, naar verluidt nog uit de Turkse tijd. Kan ik me niet voorstellen want de Ottomanen zijn al zo'n honderd jaar geleden de Balkan uitgedonderd. Maar een leuk hoedje was het; het stond Roos ontzettend leuk tenminste.
En op het hoekje, ik kon het niet laten, een rond tafelkleed met handgenaaide versierselen erop; echt iets voor met de kerst om op tafel te leggen.
Daarna nog even lekker op het balkonnetje gezeten in de zon en naar het gedoe op straat gekeken. 'sAvonds hadden we het afscheidsdiner; gezellig en chique gegeten; bepaald geen "bergkost"; had ik overigens lekkerder gevonden.
De volgende morgen om 8.00 uur de straat op en de stad in. Daar zag ik iemand lopen met kersen! En ja hoor, daar was een echte, originele boerenmarkt. Allemaal mensen met opgestapelde groenten, uien, kersen, courgettes en nog veel meer ambachtelijk en dus gezond lekkers. Ook levende geiten en kippen waren daar te koop. Ik kocht natuurlijk kersen, maar ook tomaten en een stuk kaas. Zoals meestal had ik geen fototoestel bij me, dus snel terug naar het hotel en de boodschappen achter gelaten en weer naar die markt terug. Foto's gemaakt en nog wat courgettes gekocht. "Hoe krijg ik alles mee", dacht ik bij mezelf. Maar dat zou meevallen; op de heenweg woog m'n koffer slechts 4 kilo, dus er was voor de terugweg plek zat. Toen ik de markt wilde verlaten hoorde ik een doordringend gemekker: op een vrachtwagentje stond een meneer met een geit aan vier poten opgehangen aan een unster om het beest te wegen. Ik moest wel zo lachen om dat arme beest.