Nietzsches tranen

Nietzsche (met snor) en Rée, voor de
hondenkar met Salomé als drijver?!

Weer zo'n onwaarschijnlijk goed boek van Irvin Yalom. Opnieuw maakt hij de gedachten van een filosoof, in dit geval Nietzsche enigszins toegankelijk. Ontroerend ook hoe Joseph Breurer, een hoogstaand arts in het Wenen van 130 jaar geleden Friedrich Nietzsche, filosoof in volle ontwikkeling, merkwaardig mens, in behandeling neemt. Daar wordt hij toe aangezet door Lou Salomé, een wel heel wonderlijke vrouw waar ik eens wat meer over moet zien te weten te komen. Ze doet me een beetje denken aan madame de Staël, ook zo'n eigenzinnig type enkele decennia eerder, maar die verder niets te maken heeft met dit verhaal.
Roos had mij al eens verteld over Lou Salomé en Nietzsche; dat hij zich had laten fotograferen als hond voor een hondenkar samen met haar latere echtgenoot Paul Rée en dat zij met zweep het tweetal mende. De foto speelt ook een kleine rol in het boek dat ik eenieder van harte kan aanbevelen. Ik moet het vandaag terugbrengen naar de bieb want iemand anders heeft het gereserveerd; ik heb het zelf ook verworven na reservering. Het boek koestert zich in grote aandacht van het lezerspubliek, en terecht! Yalom is een knap schrijver met grote kennis omtrent de filosofie. Hij mengt zijn ervaring met de psychotherapie op heel bijzondere wijze met vertelkunst en filosofie waarbij hij die laatste beter toegankelijk maakt dan de filosofische werken zelf.