Serieus met appels

 

De keurmeesters aan het werk

Vorige week had ik met Roos bij een boomgaard een appel van een ons onbekende soort geraapt en meegenomen, niet zomaar, maar omdat er vandaag in de buurt van Olst een manifestatie was waar appels gekeurd werden en "op naam gebracht". We gingen redelijk op tijd de deur uit en namen de trein naar Olst. Verder te voet door het stadje en al snel door het groen van die omgeving, na een klein uur lopen kwamen we in de tuin van een prachtig 17e eeuws landhuis en daar in die tuin vond de manifestatie plaats. Wij voegden ons bij het gezelschap en namen plaats in de rij voor de tafel waarachter de deskundigen alle aandacht hadden voor de verschillende appelsoorten die de mensen van hun boomgaarden hadden meegebracht. Ik maakte nog een grapje tegen iemand die bij ons in de rij stond dat wij een appel hadden meegenomen omdat we dachten hier anders niet te worden toegelaten. Nou, dat was zeker niet het geval, we waren welkom en onderhielden ons o.a. met de eigenaar van dit schitterende buiten dat al eeuwenlang bezit van de adellijke familie is. We kwamen al pratend tot de conclusie dat zijn verre voorvader en de mijne elkaar wellicht gezien of zelfs gesproken hadden tijdens de veldtocht van Napoleon, zijn voorvader als officier/gegijzelde en de mijne als kanonnenvoer/voetsoldaat, de inmiddels bekende Hendrik de Kozak, de verre voorvader waar ik best trots op ben.
We liepen door de fraaie boomgaard bij het landgoed, ik proefde van enkele valappels en leuk om het verschil in textuur en smaak te ervaren.

Daar hangen de appels

Roos stond ondertussen vooral in de rij en was uiteindelijk aan de beurt. Ik zorgde voor de koffie en gebak dat tegen ouderwets lage prijs te beschikking werd gesteld en bracht Roos haar deel. Heerlijk gewoon. Nog wat nagepraat en gekeken wat er nog meer aan leuke dingen te zien waren zoals de bereiding van Cider uit appels en peren uit boomgaarden langs de IJssel. We namen afscheid en liepen terug. Onderweg kwamen we nog in een interessant gesprek met een meneer die daar zijn zeer aandachtige Boarder Collie uitliet. En uiteindelijk kwam Olst weer in zicht, maar daarmee was onze heerlijke dag nog niet ten einde. Daar was een leeftijdsgenoot druk bezig met zijn moestuin en uiteraard kwamen we in gesprek en uiteindelijk belandden we ook echt in de kas van de moestuin en kregen we een hele broodtrommel vol tomaatjes, heerlijk zongerijpt! Och, och wat een fijne omgeving heeft Roos toch gevonden hier op het platteland. Roos heeft van de tomaatjes en andere ingrediënten een heerlijke rauwkostsalade gemaakt die wij ons goed hebben laten smaken!