Een aalscholver in het bos

 

Een zielige aalscholver op het pad in het bos

Had ik gisteren 14 kilometer gelopen daar wilde ik proberen om dat vandaag te evenaren of misschien zelfs te overstijgen. Maar eerst nog even de activiteiten van gisteren laten inwerken en dus vertrok ik uiteindelijk pas om 12.30 uur. Bij de begroeting van de eerste tegenliggers zei ik zelfs nog "goedemorgen", maar corrigeerde mezelf snel, te laat op gang gekomen. Had middenin de nacht ook nog wat liggen lezen in het boek van Auke van der Woud "een koninkrijk vol sloppen", een inkijkje in de 19e eeuw, de eerste eeuw na de Franse tijd, de eeuw van Willem I, Thorbecke, maar vooral ook de eeuw van armoede, vieze steden en honger onder de armen.
Maar daar was vanmorgen niets van te merken wat mij betreft, lekker geroosterd boterhammetje met heerlijke paté van de Hanos, tas klaargemaakt en op pad. Gewone paadje richting van mijn oud bos, ik wilde weer eens een serie foto's maken in Komoot om mijn omgeving een beetje vast te leggen. Dus eerst het Houdringe met de opgang vanuit de Hoflaan die ik jaren heb gebruikt als ingang voor mijn hardloop behoefte rond het golfterrein, het laantje waar ik met alle kinderen wandelde toen zij nog klein waren, verder door naar het heideveldje en verder langs het pad en daar zag ik een vreemde vogel, zwart, met een lange hals, schuifelde moeizaam voor me uit, vluchtte, ging kort op de vleugels en stortte weer neer en bleef liggen. Leek wel een aalscholver, sterker nog, het was een aalscholver, vast een jonge die verdwaald was en hier in de buurt geen open water heeft gevonden. Gaat een zeker dood tegemoet. En ik liep weer verder door m'n favoriete paadje en uiteindelijk door naar Sandwijck aan de andere kant van de Utrechtse weg. Daar nog even wat rondgelopen en op het bankje gezeten waar vanaf ik met mijn vader belde toen hij in het ziekenhuis lag, nu precies 21 jaar geleden. Tot slot via het van Boetzelaarpark naar de Hessenweg en wat boodschappen gedaan. Moe en hongerig thuis gekomen en direct een salade willen maken waarbij ik gestoord werd door een gezellig telefoontje van Joke. Uiteindelijk toch heerlijk gegeten, nog wat gekookt en de was gedaan.