Mijn moeder zwoer bij Dulcolax daar waar het proces van de stoelgang wat gestimuleerd moest worden, ikzelf geef al sinds jaar en dag de voorkeur aan die ouderwetse Türkendrank zoals die in de 18e eeuw werd gemunt, een lekker bakkie koffie. En vaak schiet dan de scherpe tong van mijn eerste hoofdanaliste in de gedachten?! In die beginjaren 70, wanneer ik, nauwelijks het lab betreden had, na de eerste kop koffie naar "de pot" moest: "Schijt waar je eet" klonk het snerpend, bijna verwijtend, of zou het jaloezie zijn geweest?
Welnu, 2 koppen is veelal genoeg en soms zelfs de geur van vers gezette koffie, maar een enkele keer moet ik het ingewand zelfs dreigen met een vierde kop, maar die gaat strijk en zet terug in de pot, de koffiepot wel te verstaan.
Zo die moest er ff uit, deze blog dus har har.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten