Isabel Allende is wel een van mijn favoriete schrijvers. Vanmorgen viel mijn oog op de titel van dit boek, staat vast al langere tijd in m'n boekenkast en ik heb het vast al gelezen. Desalniettemin sloeg ik het direct open en was als vanouds direct gefascineerd door haar schrijfkunst. Het eerste hoofdstuk kwam me licht bekend voor maar ik las het uit. Het hoofdstuk eindigt met de begrafenis van de vader van de hoofdfiguur en daarbij wordt dan het tweede deel van bovengenoemd quintet gespeeld, reden voor mij om dat op te zoeken op YouTube en te beluisteren, inderdaad mooie, plechtige en gedragen muziek. Wat leven we toch in een informatiemaatschappij, vind ik toch wel heel bijzonder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten