Een struik met mirabellen |
Ook vandaag liet ik de excursie graag aan mij voorbij gaan. Roos ging wel mee naar Straatsburg, ik vroeg haar om veel foto's te maken. Zij was hier vroeger wel geweest voor haar werk en wilde de stad terugzien.
Het was best even een dilemma of ik vanmorgen mee zou gaan op excursie naar Straatsburg of vanuit het hotel weer de wandeling van gisteren te maken. Uiteindelijk werd het een wandeling die zich ontpopte als een oogstfeest voor deze jager-verzamelaar. Het begon al in het begin van de wandeling daar waar ik de plaats uitliep, er lagen allemaal duidelijk rijpe appels onder een boom en ik knaagde er eentje weg. Heerlijk in het zonnetje langs beekjes door een bos met wuivende paardenbloembladeren die mij smeekten om opgegeten te worden; goed voor het ingewand. Bij de snelweg gekomen zag ik de eerste rijpe bramen op dijken, volop in de zon en nu zelfs al in juli hingen er volledig rijpe bramen. Verderop langs de weg bij de paardenstal in de buurt hingen er zo veel en at ik er zo veel dat ik gewoon bodem begon te voelen en toen kwamen er langs de beek nog twee plekken met van die heerlijke mirabellen. Deze wandeling was echt smullen uit de natuur.
Achteraf hoorde ik van Roos dat deze dag op wereldschaal de warmste dag, ooit gemeten was, een omineus signaal dunkt mij.
Achteraf hoorde ik van Roos dat deze dag op wereldschaal de warmste dag, ooit gemeten was, een omineus signaal dunkt mij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten