Lekker uitgerust werd ik vanmorgen wakker; het was zes uur; de rozenvingerige eoos rees in de verte ter kimme; een mooie dag brak aan en ik verheugde me op de wandeling met Dick vandaag. We gaan wandelen daar waar mijn kennismaking met het lange afstand wandelen begon; op de Utrechtse heuvelrug. Ik deed het raam van de slaapkamer open om de ochtendgeluiden te beluisteren. Tegen het sonore gebrom van het zo vroeg al aanwezige autoverkeer hoorde ik 1 merel zingen en in de verte ook 1 vink slaan; dat was alle vogelgeluid. Dat was "vroegig" toch wel anders; ik herinner me uit mijn jeugd en ook nog uit de tachtiger jaren toen we in de Hoflaan hier in Bilthoven woonden dat het 's-morgens een heel vogelorkest was dat de dag tegemoet zong.
Ik maakte een lekker ontbijt met gortepap en sinaasappelsap terwijl intussen Helios of Apollo met de zonnewagen begon aan de dagelijkse ronde langs de hemel; wordt een mooie wandeldag. Straks naar station Amersfoort waar ik Dick ga ontmoeten.
 |
| Dick poseert op mijn verzoek |
Dat werd een uur vroeger dan afgesproken. Mijn smartphone piepte; een WhatsApp berichtje van Dick of ik misschien een uur vroeger de trein kon nemen; kon natuurlijk, dus gaven we elkaar om 9.10 op station Amersfoort de hand en gingen op weg. Dick had een track opgestuurd en Truus bemoeide zich er van meet af aan mee of we wel goed liepen tot enige ergernis van Dick geloof ik, maar af en toe moest hij haar toch helpen, vooral bij de wat kleinschaliger onderdelen van het traject dat eerst door stedelijk Amersfoort ging maar al snel door de paar stukjes stedelijk groen die Dick had ingevlochten tot we de bossen van de Utrechtse heuvelrug bereikten. Den Treek en Henschoten waren de wel heel mooie gebieden waar we doorheen trokken. Den Treek, het gebied waar Hans van Zummeren menig zeldzaam vogeltje kiekte, het barnsijsje herinner ik me nog en natuurlijk de kuifmees. Wij zagen maar weinig vogels, maar je hoorde hen wel. Wij liepen al pratend door de bosrijke omgeving en zaten af en toe op bankjes van wat meegebrachte spijzen te genieten. Ik had gisteravond speciaal voor Dick een krentenbrood en een quiche, spektaart gebakken; hij waardeerde dat duidelijk en stuurde me later vanuit de Intercity terug naar Vaals nog dat hij van e.e.a. zat te genieten.
Ach, ik herinner me nog zo goed die allereerste lange afstands wandeling die ik toen ook met Dick deed. Anneke had ons ergens afgezet, ik dacht bij Pijnenburg, maar dat kan haast niet, want dat was te ver weg, maar ik herinner me nog goed dat we toen ook eindigden bij station Maarn en dat ik niet meer vooruit kon van vermoeidheid en de blaren op m'n voeten. Nu niet, we kwamen vrij vroeg aan in Maarn en moesten nog wat op de trein wachten. In Utrecht namen we afscheid. We appten elkaar nog dat het een fijne wandeldag was geweest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten