04 september 2012

U kent dat wel

Jaagpad langs de Hollandse IJssel
Maandag, prachtig weer, Roos moest nodig weer eens worden uitgelaten dus zijn we op weg gegaan voor een étappe van het Groene Hart pad. Met de sneltram naar IJsselsteijn, laatste stuk helaas met een bus zodat we behoorlijk laat op locatie waren. We konden het begin ook niet vinden en liepen wat te dwalen met de GPS die het ook niet meer wist, totdat we op aanwijzing van een IJsselsteijnse meneer de Hollandse IJssel vonden en langs die IJssel een onwaarschijnlijk mooi wandelpad c.q. jaagpad. Het pad liep door fraai boerenlandschap langs, hoe kan het anders voor een jaagpad, het water, de Hollandse IJssel. Slechts het motorgeraas en de uitlaatstank van de gemotoriseerde plezierboten versjtierden het een beetje. We verbaasden ons erover wat iemand daar nou aan vindt om zo door het landschap te varen en verder niets te doen. Nou ja, ieder z'n meug zullen we maar denken. Ik zag helaas niemand met zo'n "stoere"kapiteinspet op zoals ik eigenlijk wel had verwacht.
Camping langs de Hollandse IJssel
Ergens bij een campinkje vonden we een fraaie plek om ons te verkleden in korte broek, een boterham te eten en ons te vergapen aan het fraaie uitzicht. Toch maar weer verder gegaan en daar zaten twee leeftijdsgenoten op een bankje met elkaar te praten en ja hoor: "... bij m'n KNO-arts......" hoorden we bij het passeren; het zal ook niet; als er twee ouderen met elkaar staan of zitten te praten gaat het vrijwel altijd over ziektes en doktersbezoek. U kent dat wel: "..... m'n huisarts etc.", of  ",,,, bij de fysiotherapeut", let maar eens op en dan met zo'n gezicht erbij van "tja het is mij ook maar overkomen". Nou ik zou willen zeggen, ga maar eens stevig en regelmatig aan de wandel, eet eens met verstand en gezond en niet altijd maar gemaksvoedsel van de voedingsindustrie, rook niet, drink met mate en maak je niet zo druk over van alles. Nou ja, ik heb ook niet de wijsheid in pacht, maar dit devies zou ik iedereen wel in z'n oren willen toeteren.
Maar goed, we verlieten ergens voor Montfoort het jaagpad en gingen verder over de Tiendweg, een graspad, het ideale pad voor de wandelaar. Wat is NL toch een heerlijk wandelland, zeker met dit fraaie weer. In Montfoort de bus naar Woerden genomen en van daar weer met de trein naar huis. Op de terugweg heerlijke boontjes en een krop andijvie gescoord bij mijn vaste leverancier met de moestuin. Hij verzekerde mij nog dat hij absoluut geen gif gebruikt; zelfs de slakken vangt hij met de hand. Bijna schuldbewust vertelde hij dat hij ze in tweeën knipte om ze te doden. Dat is nog eens biologisch tuinieren. En de bonen smaakten fantastisch; ze stonden binnen een uur van de plant bij mij op tafel. Ik bedoel maar, gezond eten kan best als je er maar de moeite voor doet.

Geen opmerkingen: