Naar het verscholen dorp

Een ingegraven schuilhut, gerestaureerd

In het boekje van het Veluwe zwerfpad had ik over het onderduikersdorp in de Nunspeetse bossen gelezen; lag in de buurt van Vierhouten en het zwerfpad liep daar - uiteraard - langs. De eerste dag had ik de aanloop al verkend terwijl Roos haar jas aan het repareren was, maar ik was niet helemaal tot het voormalig schuiladres doorgelopen.
Het was weer fantastisch wandelweer; weeronline gaf terecht een 10; droog, helder, het kon niet op. Op een bankje hebben we uitgebreid en langdurig van het uitzicht genoten. En uiteindelijk kwamen we bij het gerestaureerde onderduikersdorp uit WO II. Daar hebben ongeveer honderd personen tijdens de bezettingsjaren gebivakkeerd totdat het door de Duitsers werd ontdekt. Er zaten vooral joden en neergeschoten vliegeniers van de geallieerden aldus het informatiebord.

Schuilhut van binnen

Trieste afloop van een moedig initiatief van de bevolking van Nunspeet die met gevaar voor eigen leven voedsel naar het onderkomen bracht. Een gedenkteken is bij de weg opgesteld met name voor opa Bakker en tante Cor, de initiatiefnemers om deze schuilplaats te realiseren en draaiend te houden. Het heeft opa Bakker het leven gekost; na de ontdekking van de schuilplaats is hij met 8 anderen - aldus het wandelboekje - gefusilleerd.
Een drietal van de onderkomens zijn gerestaureerd en toegankelijk voor de bezoeker. Uiteraard hebben we daar een paar foto's van gemaakt.

Terug in het hotel nog even gestrekt en tot drie keer toe in slaap gevallen. Al dat wandelen van de laatste dagen en weken begint haar tol te eisen; we beginnen behoorlijk moe te worden. En drie dagen bridgen is ook wel het maximum. Weer ontzettend gezellig gedineerd met Harm en Roos. Harm kan ontzettend leuk moppen vertellen en bleek bijzonder goed op de hoogte van de one-man-shows van Toon Hermans. En toen de laatste keer bridgen. Lekker gespeeld hoewel ik tegen het eind m'n ogen nauwelijks open kon houden. Wel de uitslag afgewacht en we hadden heel aardig gescoord. Leuk afscheid genomen van de Haagse groep. We hebben aangegeven dat we volgens jaar wanneer zij weer met z'n allen ergens gaan bridgen dat we dan van de partij willen zijn. We keken met veel genoegen terug en daarbij heb ik net 1 korenwijntje teveel gedronken. Dom dom dom, nou ja, niet meer doen!