Tot mijn schrik zag ik dat de TT in het Fries museum met het werk van Laurens Alma Tadema nog maar t/m de eerste week van februari duurt. Ik wilde hier uiteraard graag naar toe. Een kleine twintig jaar geleden was ik met Roos bij de TT die in het van Gogh in Amsterdam was georganiseerd. Daar was destijds maar heel matig belangstelling voor, maar Joost mag weten waarom, de huidige TT in Friesland is een ongehoorde publiekstrekker.
We waren al eerder bij een voorbespreking van deze TT hier in de bieb van Bilthoven, het Lichtruim. Die voorbespreking vond ik heel zinnig, zeker achteraf nu ik de werken in werkelijkheid heb kunnen aanschouwen.
Eigenlijk had ik gisteren willen gaan, maar toen Huib met het voorstel kwam om te gaan wandelen kon ik dat niet afslaan. En aangezien er voor donderdag en de rest van de week bijzonder slecht weer wordt voorspeld - de NS is niet meer zo winter-bestendig heb ik het gevoel - en ik de HoVo cursus moderne stedenbouw zo langzamerhand wel heb gezien besloot ik ten lange leste om maar vandaag te gaan.
Het is wel een forse reis, maar met het ontzettend boeiende boek "Honolulu King" van Anne-Gine Goemans wilde ik de reis wel in. Op de heenweg via Utrecht CS en met Intercities en op de terugweg via Meppel en allemaal stoptreinen was het een hele rit. En de TT was enorm, zowel wat betreft het aantal werken als wat betreft de toeloop; de hele grijze golf stroomt naar de veelbelovende exposities. En dit museum is daar helemaal niet op berekend; de garderobe is veel te klein en de expositieruimten zijn overigens prachtig maar kunnen zo'n enorme toeloop niet aan.
Bij nadere beschouwing ben ik toch minder gecharmeerd van het werk van Tadema dan ik had verwacht. Zijn farao met het dode kind op schoot heb ik altijd bewonderd. Het romeinse werk is schitterend maar als je er een paar van hebt gezien dan wordt het toch wat gemaniereerd, net als het werk van Henk Helmantel; het mist esprit zoals bij Rembrandt, Vermeer, impressionisten en natuurlijk bij de peredvizhniki.
Blijft dat sir Lawrence wel een fantastische techniek had, misschien wel vergelijkbaar met Gerard Dou - hoewel die wel heel erg precies kon schilderen - waarmee hij zich terecht een plaats onder de groten heeft verworven. Maar het is vooral zijn keuze voor klassieke onderwerpen die hem zijn roem hebben doen vergaren daar is de TT met filmbeelden van klassieke films duidelijk over.
We waren al eerder bij een voorbespreking van deze TT hier in de bieb van Bilthoven, het Lichtruim. Die voorbespreking vond ik heel zinnig, zeker achteraf nu ik de werken in werkelijkheid heb kunnen aanschouwen.
Eigenlijk had ik gisteren willen gaan, maar toen Huib met het voorstel kwam om te gaan wandelen kon ik dat niet afslaan. En aangezien er voor donderdag en de rest van de week bijzonder slecht weer wordt voorspeld - de NS is niet meer zo winter-bestendig heb ik het gevoel - en ik de HoVo cursus moderne stedenbouw zo langzamerhand wel heb gezien besloot ik ten lange leste om maar vandaag te gaan.
Het is wel een forse reis, maar met het ontzettend boeiende boek "Honolulu King" van Anne-Gine Goemans wilde ik de reis wel in. Op de heenweg via Utrecht CS en met Intercities en op de terugweg via Meppel en allemaal stoptreinen was het een hele rit. En de TT was enorm, zowel wat betreft het aantal werken als wat betreft de toeloop; de hele grijze golf stroomt naar de veelbelovende exposities. En dit museum is daar helemaal niet op berekend; de garderobe is veel te klein en de expositieruimten zijn overigens prachtig maar kunnen zo'n enorme toeloop niet aan.
Bij nadere beschouwing ben ik toch minder gecharmeerd van het werk van Tadema dan ik had verwacht. Zijn farao met het dode kind op schoot heb ik altijd bewonderd. Het romeinse werk is schitterend maar als je er een paar van hebt gezien dan wordt het toch wat gemaniereerd, net als het werk van Henk Helmantel; het mist esprit zoals bij Rembrandt, Vermeer, impressionisten en natuurlijk bij de peredvizhniki.
Blijft dat sir Lawrence wel een fantastische techniek had, misschien wel vergelijkbaar met Gerard Dou - hoewel die wel heel erg precies kon schilderen - waarmee hij zich terecht een plaats onder de groten heeft verworven. Maar het is vooral zijn keuze voor klassieke onderwerpen die hem zijn roem hebben doen vergaren daar is de TT met filmbeelden van klassieke films duidelijk over.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten