29 januari 2013

Airborne museum Hartenstein

Onderdeel van het tableau vivant
Vandaag was het weer echt museumweer; regenkans groot, geen lekker wandelweer. Aan de hand van de folder van de museumkaart had ik al gezien dat ik naar het Airborne museum in Oosterbeek wilde. Ging pas om 11.00 uur open dus ik hoefde me niet echt te haasten. De trouwe lezers van dit Blog zullen zich wellicht verbazen dat ik nog steeds met al dat oorlog gedoe bezig ben; en ik ben het met hen eens, maar het blijft op de een of andere manier toch trekken. De hele Europese geschiedenis is doortrokken van oorlogsactiviteiten; en je wilt wel eens de kleine realiteit proberen te ontdekken. En dat kon in dit museum voortreffelijk. Niet alleen de grote lijnen, maar ook individuele geschiedenissen van soldaten zowel als van burgers. En verder was er op de onderste verdieping een imposant tableau vivant, inclusief geluid (net als bij Kelley, maar dan zinvol toegepast). En dan zie je wat oorlog voor de frontsoldaat toch vooral  ploeteren en improviseren in een enorme rotzooi betekent. En de verhalen van die frontsoldaten; menigmaal moest er na zo'n 60 jaar een traan vloeien en kon men niet meer uit z'n woorden komen.
Ontmoeting na 60 jaar
Roerend vond ik de video van de ontmoeting van twee frontofficieren, een Engelsman en een Duitser. De Duitse officier had tijdens een korte wapenstilstand tijdens de strijd om de brug bij Arnhem zijn mannen mee laten helpen met de Britten om de wonden en doden af te voeren. Ik heb een foto gemaakt van een geïmproviseerd scherm van deze roerende ontmoeting. Op dat kleine persoonlijke nivo ben je gewoon mannen die een verschillende taal spreken, maar beiden verzeild in dat krankzinnige politieke collectief dat tot oorlog leidt.



Geen opmerkingen: