De Schotsman

Natuurgebied "De Schotsman"

Op de derde dag van ons Bridgeweekend in Zeeland, de zondag was het eveneens goed wandelweer. Echter, Roos wilde liever fietsen. Nou, daar had ik geen zin in; het was droog en helder, maar er stond een fikse wind en ik vond het koud. In zo'n geval ga ik veel liever wandelen (eerlijk gezegd, ik houd helemaal niet van fietsen). Dus Roos op de fiets en ik aan de wandel. Bij de receptie van het hotel had men een prima folder met daarin een eenvoudig overzicht van "te bewandelen" paden. Direct achter het hotel begon de Schotsmanweg; die liep ik af tot een overstapje over het prikkeldraad, over de dijk en daar begon een (aangelegd?) natuurgebied. Mooie, schone sloten, Schotse Hooglanders met enorme horens en uiteindelijk opnieuw het Veerse meer.

Fraai gelegen huizen met uitzicht op Veere

Er stonden dure huizen met direct uitzicht op Veere, aan de overkant van het meer.
Ik kwam Janny en Agnes nog tegen die lekker aan het fietsen waren. Tussendoor gestoken naar de oorspronkelijke zeedijk en die weer een stuk afgelopen tot de hoogte van Kamperland en via deze wereldstad weer landinwaarts en overgestoken naar de kust van de Westerschelde. Imposant om die enorme waterkering van zo nabij te kunnen aanschouwen.
Een klein paadje leidde naar de duinen; het was me tot dan toe eigenlijk nogal tegen gevallen dat je nergens de duinen in kon gaan, zoals dat op Texel overal mogelijk is. Maar hier dan een klein paadje. Ook dat liep uiteindelijk vast; het bleek, aldus een informatiebord om een natuurgebiedje te gaan dat "spontaan" was ontstaan bij de aanleg van een weg. Door de zanduitgraving was een klassieke, natte duinvallei ontstaan. Dat had ik al gemerkt en ik had daar heerlijk, op m'n rug gelegen van het zonnige weer genoten; lekker uit de wind.
Op het balkon van de hotelkamer uitgerust in de zon en vervolgens een bad genomen. Na een smakelijk maal voor de laatste keer gebridged en nu werden we tweede in onze lijn! En 'savonds natuurlijk de prijsuitreiking en gezelligheid. Tot slot nog wat Utrechtse liederen, èn natuurlijk "Het dorp" gezongen met Richard; heerlijke afsluiting!