Slow Food lezing voor de Lions

Mijn goede vriend Peter C had op basis van deze Blog al gemaild dat Slow Food mij toch wel heel ter harte ging ondanks dat ik voor het voorzitterschap had bedankt. Dat is inderdaad het geval, maar op de een of andere manier moet ik aan mijn communicatie over die passie toch anders vormgeven; minder negatief kennelijk hoewel ik het constructief bedoel. Van Samuel kreeg ik de vraag of ik mijn "kruistocht" tegen Slow Food Nederland niet moet staken. Ik schrok nogal van de terminologie omdat die een sterk negatieve connotatie heeft, maar anderzijds snijdt die toch ook wel hout omdat de mensen die ter kruistocht gingen dat deden omdat ze ergens sterk in geloven. Maar ik trek mij de opmerking aan en zal er zeker rekening mee houden. 

Deze Blog wordt tot mijn verbazing toch kennelijk ook gevonden en gelezen zonder dat ik haar erg promoot. Nou ja, wat politieker formuleren. De filosofie van Petrini is mij op het lijf geschreven en daarin staat genieten en samenwerken voorop en niet het polemiseren zoals ik vaak tot mijn schade doe.

Maar gisteravond heb ik op gepassioneerde wijze getuigenis kunnen doen over de Petrini filosofie in de kring van de Lions Bilthoven. Hoewel ik officieel slechts 20 minuten spreektijd had gekregen (ik was overigens enig spreker) werd mij geen enkele belemmering in de weg gelegd toen ik, als gewoonlijk, gepassioneerd allerlei uitstapjes maakte, waarvoor ik overigens wel de toestemming van de president van de club vroeg. Het verhaal sloeg heel goed aan. Men had wel vraagtekens bij de naam "Slow Food"; voorstellen om de naam te veranderen in "Green Food" kwamen ter tafel, en de vraag waar nou de achtergrond voor de term "Slow" op sloeg, afgezien van de tegenstelling met "Fast Food". Maar de meeste vragen waren toch puur inhoudelijk en betroffen het in stand houden van ons agrarisch en culinair erfgoed met de daarbij behorende kennis. Men bleek zeer geïnteresseerd en wilde nog nadere informatie over de lokale leveranciers van de Slow Food producten.

Ook na afloop bijzonder prettig nagesproken met meerdere leden van de groep. Natuurlijk zijn deze service clubs zoals ze algemeen genoemd worden, altijd uit op een stuk maatschappelijke inbreng. Gezien het belang van goede voeding acht ik samenwerking tussen convivia of plaatselijke Slow Food leden mogelijk als een manier om de Petrini filosofie niet alleen uit te dragen maar ook handen en voeten te geven. Daar moet ik nog eens over nadenken. Dit soort clubs zijn maatschappelijk diep verankerd.