Mijn voorstel was om al wandelend te overleggen: kinetisch overleg. We ontmoetten elkaar op station Den Haag CS en liepen al pratend door het Haagse bos. Natuurlijk kenden we elkaar al hadden we nooit uitvoerig met elkaar gesproken.
We werden elkaars luisterend oor tot wederzijds genoegen waarbij we het af en toe niet konden laten om elkaar te interrumperen, ach wat wilden wij beiden graag ons verhaal vertellen.
Als donor behoren we wel tot verschillende categorieën, ik behoor tot degenen die voor de wetgeving van 2004 waarbij anoniem sperma-donorschap onwettig werd verklaard en tal van administratieve protocollen voor de klinieken verplicht werden. Overigens heb ik jaren geleden toen ik merkte dat donorkinderen op zoek gingen naar de donor mijzelf vindbaar gemaakt via FIOM. Aldus spraken Ties en ik over onze gang door donorland.
Hij legde mij uit wat de stichting Donorkind, waarvan hij voorzitter is allemaal doet. Overleg met een plethora aan organisaties waarvan de doelstellingen mij eerlijk gezegd vaak ontgingen en waar ik soms ook nooit van had gehoord, enige samenvoeging en in ieder geval coördinatie zou niet zo gek zijn dunkt mij. Ook Priamos kwam natuurlijk ter sprake, het platform voor donoren waarvan ik ook lid van het eerste uur ben. Ties noemde de mogelijkheid dat ik persoonlijk iets zou kunnen betekenen in het kader van het FIOM project "Nu het nog kan", waarbij ouders van donorkinderen worden gestimuleerd om het hun kind te vertellen dat het een donor als biologische verwekker heeft.
We beëindigden ons overleg bij op het terrasje van "De Wiener Konditorei" met gebak en koffie. Was een plezierig overleg geweest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten