 |
| Heel symbolisch |
Vandaag is het dan zo ver,buurman Hisso verhuist. Al die jaren heb ik met genoegen naast hem gewoond, prettige buurman. Hij gaat met zijn jong gezin wat groter wonen in Houten en ik wens hem daar dan ook het beste. Met weemoed zag ik de spullen naar de verhuiswagen getransporteerd worden. De laatste jaren heb ik van zijn WiFi faciliteit gebruik mogen maken, nu zit ik zonder. Dit is de laatste blog die ik nog via zijn router kan publiceren.
Functioneerde nog steeds hoewel de spullen langzaam maar zeker in de verhuiswagen worden geladen. Aardig van Hisso om de router voor het laatst te bewaren. Youtube muziek en bridgen met Quickstep moeten op een andere faciliteit wachten. Verder gebruik ik de WiFi eigenlijk nergens anders voor, ben niet zo'n digi gebruiker afgezien van de smartphone, het apparaat met de enorme impact op het maatschappelijk gebeuren.
6 oktober een dag vol weemoed trouwens, vandaag is het 54 jaar geleden dat ik voor het eerst in het huwelijksbootje stapte met Lien, 54 jaar waarin mijn hele volwassen leven heeft plaats gevonden van echtgenoot die zelfs niet wist dat je gesneden andijvie eerst moest wassen voordat je die kookte en dan nu bejaarde met een hele schaar kinderen en kleinkinderen en mijn lieve partner ook precies 30 jaar. En morgen gaat Roos' zoon trouwen. Wat een wonderlijk tijdsgewricht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten