 |
| Een "onsie" met kleinzoon Mees |
Joke had mij gevraagd om vandaag een beetje in te springen in alle drukte van haar gezin. Allereerst naar school de kinderen ophalen en dan door naar de tandarts. Op de heenweg van Goud CS naar de school van de kids kon ik mooi even langs de singel lopen waar Douwe en zijn Ana een huis hebben gezien waar hun wens naar uitgaat, inderdaad een fraaie plek om te wonen, ik hoop maar dat het hen zal lukken. En toen door naar de school, ik zag Joke al zitten op de uitkijk, maar ik kwam van de andere dan de verwachte kant. Ze zat met de kleine Mees; Ronja kwam mij juichend tegemoet en sprong in m'n armen, lekker droppie. Ik gaf haar alvast een stukje van de meegenomen worst, onnadenkend want ze moesten naaar de tandarts. Even later kwam Bram uit de klas, ik hielp hem met het zoeken van z'n fietssleuteltje en daar gingen we naar de tandartsenpraktijk. Kleine Mees had duidelijk zangles gehad want bij de praktijk aangekomen bleef hij maar brullen. Terwijl Joke met de kinderen bezig was had ik een brullende baby op schoot en voelde me wat ongemakkelijk tegenover de omgeving, nou ja, iedereen wist het natuurlijk beter en dacht dat hij wel honger zou hebben, ik ook trouwens, maar dat wist Joke als milde voedster moeder natuurlijk zelf wel beter. Niemand had gaatjes en hup met de kinderen op de fiets en Joke achter de kinderwagen nog via Gouda binnenstad naar huis. Baby ging voort met zijn zangoefeningen en Joke was blij dat ik er was om tijdens het toebereiden van de maaltijd de baby op schoot te houden. Grappig genoeg stoorde dat geblèr me helemaal niet, als je weet dat het "erbij hoort" is dat schrille doordringende geblèr van een baby best te hebben. Ik weet nog uit het verleden tijdens een vakantie met de enkele weken oude Joke een oudere man ons er echt op aansprak dat we die baby moesten stil krijgen omdat hij er horendol van werd, ik had er eigenlijk geen last van. "Hoort erbij", zei Joke. Na de maaltijd kreeg hij ook weer een voeding en daarna hebben we hem niet meer gehoord. Gezellig met Joke wat zitten babbelen en daar kwam vader Pieter laat thuis van z'n werk, daarom was ik als hulp-opa ingeroepen. Naar het station en thuis gekomen vrijwel direct in slaap gevallen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten