Vandaag stond in het teken van de finale van het IVC, het Internationaal Vocalisten Concours, een prestigieuze competitie om jonge zangers de gelegenheid te geven zich te profileren. Dat de besten mogen winnen! Het IVC vindt steeds in den Bosch plaats. Roos wilde graag een uurtje eerder dan eigenlijk noodzakelijk omdat ze door de binnenstad wilde wandelen. Ze had deze week al de voorrondes van het IVC bijgewoond en daarbij een leuke indruk van den Bosch gekregen. Vanaf het station ben je snel in de binnenstad die gekenmerkt wordt door een beek dwars door de stad, de Dieze. Via een route langs de Dieze kwamen we bij FIOM, de organisatie die zo'n belangrijke rol speelt rond het proces van opsporing en vooral kennismaking van donor-donorkind relaties. Heb daar prettige herinneringen aan. Ik kon met m'n nieuwe Blogger-app nog net een foto schieten van een toeristenboot die op de Dieze voer.
Daarna nam Roos het volledig initiatief en geleid door een door haar geconstrueerde Komoot route liepen we door de stad. De binnenstad bleek de moeite waard maar naarmate je verder van de kern verwijderd was bleek het geen echt mooie stad te zijn. Uiteindelijk kwamen we bij de omgebouwde Verkade fabriekshal waar, net als de vorige keer dat ik hier met Roos een IVC finale mocht bijwonen het feest plaats zou vinden. De bagagekluisjes bleken te klein voor onze rugzakken die we mee hadden genomen vanwege onze plannen voor de volgende dag, maar we mochten gelukkig met rugzak en al de zaal in. Die was goed gevuld, misschien zelfs wel helemaal vol.
Daarna nam Roos het volledig initiatief en geleid door een door haar geconstrueerde Komoot route liepen we door de stad. De binnenstad bleek de moeite waard maar naarmate je verder van de kern verwijderd was bleek het geen echt mooie stad te zijn. Uiteindelijk kwamen we bij de omgebouwde Verkade fabriekshal waar, net als de vorige keer dat ik hier met Roos een IVC finale mocht bijwonen het feest plaats zou vinden. De bagagekluisjes bleken te klein voor onze rugzakken die we mee hadden genomen vanwege onze plannen voor de volgende dag, maar we mochten gelukkig met rugzak en al de zaal in. Die was goed gevuld, misschien zelfs wel helemaal vol.
 |
| Fiom |
Na een fantastische inleiding waarin de waarde van cultuur naar voren werd gebracht en dat die onafhankelijk was van de politieke verwikkelingen en van de walgelijke invloed van het kapitalisme met de almaar rijker en machtiger wordende superrijken kon het spektakel beginnen.
Het eerste koppel kwam uit Rusland, Daria Brusova, sopraan en n de vleugel Mark Vaza. Ze zongen een tiental liederen waarvan ik slechts het "Er ist gekommen, in Sturm und Regen" van Clara Schumann kende. Ik was sterk onder de indruk van de kwaliteit en vroeg me toen al af of zij niet de top vertegenwoordigden. Het was helemaal af zoals zij zong en zoals hij speelde, hij had wat weg van List met z'n lange haren die hij af en toe in een wild gebaar met z'n hoofd naar achteren dirigeerde, zeer geïnspireerd, dat was duidelijk. Vervolgens een Engelse mezzo sopraan waar ik niet erg van onder de indruk was zelfs niet toen zij als laatste van 10 liederen mijn favoriete lied "Ich bin der Welt abhanden gekommen" zong. Dat werd overigens wel wat erg langzaam gespeeld vond ik.
Waar ik dacht dat de pauze begon kregen we nog een klein, maar geestig intermezzo, de uitvoering van de derde optredende met het verplichte lied. Het was een geestig lied c.q. optreden waar de Duitse bariton zich duidelijk manifesteerde als zeer geschikt voor de opera. Het werd gewoon een act waarbij hij fluitend begon en vervolgens de pianiste lastig viel en waarbij de pianiste zelfs een deel van het lied voor haar rekening nam, bijzonder geestig en toch leuk!
Na de pauze kregen wij het zelfde geestige lied maar nu uitgevoerd door het eerder genoemde Russische duo Daria en Mark. Deze keer geen act, maar een recht toe recht aan uitvoering van het lied, kwalitatief uiteraard goed maar niet als act.
Vervolgens het derde duo, de Duitse bariton Giacomo Schmidt en aan de vleugel Jong Sun Woo uit Zuid Korea. Een volle, stevige stem en een virtuoze pianiste, maar het geheel kon mij minder bekoren dan het Russische duo. Maar toen kwam het laatste koppel, de zangeres in een prachtig, rood gewaad, Marie Maidowski, sopraan met aan de vleugel Youngseob Jeon uit Zuid Korea. Een fabelachtige uitvoering, de zangeres geweldig en de pianist niet minder. Ik was net zo onder de indruk van dit koppel als van de twee Russen. Ik stemde voor Daria en Mark, maar vond de twee koppels feitelijk even goed en naar later bleek dat de jury dat ook vond want er werd geen eerste prijs uitgereikt maar beide koppels kregen een tweede prijs. Goed oordeel vond ik.
Het eerste koppel kwam uit Rusland, Daria Brusova, sopraan en n de vleugel Mark Vaza. Ze zongen een tiental liederen waarvan ik slechts het "Er ist gekommen, in Sturm und Regen" van Clara Schumann kende. Ik was sterk onder de indruk van de kwaliteit en vroeg me toen al af of zij niet de top vertegenwoordigden. Het was helemaal af zoals zij zong en zoals hij speelde, hij had wat weg van List met z'n lange haren die hij af en toe in een wild gebaar met z'n hoofd naar achteren dirigeerde, zeer geïnspireerd, dat was duidelijk. Vervolgens een Engelse mezzo sopraan waar ik niet erg van onder de indruk was zelfs niet toen zij als laatste van 10 liederen mijn favoriete lied "Ich bin der Welt abhanden gekommen" zong. Dat werd overigens wel wat erg langzaam gespeeld vond ik.
Waar ik dacht dat de pauze begon kregen we nog een klein, maar geestig intermezzo, de uitvoering van de derde optredende met het verplichte lied. Het was een geestig lied c.q. optreden waar de Duitse bariton zich duidelijk manifesteerde als zeer geschikt voor de opera. Het werd gewoon een act waarbij hij fluitend begon en vervolgens de pianiste lastig viel en waarbij de pianiste zelfs een deel van het lied voor haar rekening nam, bijzonder geestig en toch leuk!
Na de pauze kregen wij het zelfde geestige lied maar nu uitgevoerd door het eerder genoemde Russische duo Daria en Mark. Deze keer geen act, maar een recht toe recht aan uitvoering van het lied, kwalitatief uiteraard goed maar niet als act.
Vervolgens het derde duo, de Duitse bariton Giacomo Schmidt en aan de vleugel Jong Sun Woo uit Zuid Korea. Een volle, stevige stem en een virtuoze pianiste, maar het geheel kon mij minder bekoren dan het Russische duo. Maar toen kwam het laatste koppel, de zangeres in een prachtig, rood gewaad, Marie Maidowski, sopraan met aan de vleugel Youngseob Jeon uit Zuid Korea. Een fabelachtige uitvoering, de zangeres geweldig en de pianist niet minder. Ik was net zo onder de indruk van dit koppel als van de twee Russen. Ik stemde voor Daria en Mark, maar vond de twee koppels feitelijk even goed en naar later bleek dat de jury dat ook vond want er werd geen eerste prijs uitgereikt maar beide koppels kregen een tweede prijs. Goed oordeel vond ik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten