Kijk, hiervoor doe je dat. Nu zie je het maar nauwelijks in de sneeuw; overigens wat een fraai plaatje al met al van een uitgebloeide orchidee (orchis). In het voorjaar kun je de orchideeën bewonderen die, mede dankzij onze winterse inspanningen, in forse getale in deze vochtige rietlanden kunnen groeien. Al meer dan 10 winters lang wordt door de vrijwilligersgroep Kwadijkse Vlot riet gemaaid en afgevoerd. Dat leidt tot verschraling van de grond en versterkt daardoor de complexe omstandigheden die o.a. voor de rietorchissen zo van belang zijn. Je kunt het verschil duidelijk merken tussen gebieden die nog maar kort worden gemaaid en de gebieden die al langer worden onderhouden; de verschraling heeft sterke invloed op de groei van het riet. In die laatste gebieden staat veel minder riet en is het ruimen bijna kinderspel vergeleken bij de nog maar recent onderhouden stukken.
Vanaf maart 2009 heb ik mij verbonden gevoeld met deze groep, alleen kwam het werken er maar niet van. Via de werkgroep Thijsse had Ben, de coördinator van de groep mij geattendeerd op de mogelijkheid om deel te nemen aan het onderhoud van het insectenreservaat op Texel: "de Zandkuil". Daaraan hebben Roos en ik toen deelgenomen en heb ik mij ook gemeld voor deelname aan deze vrijwilligersgroep. Stom genoeg heeft het lang geduurd voordat ik door had dat het altijd de tweede zaterdag van de maand was waarop werd gewerkt. Telkens had ik andere verplichtingen op de werkdagen. Maar nu heb ik de smaak echt te pakken. Heerlijk om zo actief bezig te zijn. De laatste keer, zaterdag 8 januari waaide het hard en in het eerste veld waar we aan de gang gingen moest het riet tegen de wind in worden opgetast. Het was ook ontzettend drassig zodat ik met mijn wandelschoenen bij iedere stap uit moest kijken. Maar ze hebben het gehouden en ik had nog droge voeten!
En dan niet te vergeten het sociale aspect; de vrijwilligers kennen elkaar vaak al jaren en kennen elkaars interessen, zoals de ruigpootbuizerd die eens even kwam inspecteren of we ons best wel hadden gedaan. Ongelooflijk; terwijl ik eigenlijk dacht dat het een meeuw was bleek het tot opwinding van enkelen om voornoemde roofvogel te gaan. Ik kan hier nog veel leren.
Roos was niet meegegaan vanwege opspelende wintertenen. Ze had er spijt van achteraf want regen en koude vielen erg mee.
Fijn om in deze club mee te mogen werken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten