Juist in die allereerste levensjaren is het zo belangrijk dat kinderen zich ontwikkelen zowel lichamelijk als mentaal. Zelf lopen, klimmen, vies worden, ervaren hoe de wereld in elkaar zit in al haar kleine aspecten. Luisteren, vragen stellen, goed leren praten, net zo belangrijk en dat gaat vooral door met een kind te praten vanaf het eerste moment. Het is zo belangrijk voor de ontwikkeling van het praat- en denkvermogen. En natuurlijk je lichaam ontwikkelen. De jonge adolescent liep ook wat houterig de straat over en ik beklaagde hem. Ik hoop maar dat hij gaat sporten en iedere dag flink zijn spieren gaat gebruiken door te lopen en te fietsen in plaats van auto rijden; dan kan het vast nog redelijk goed komen. Maar de basis wordt al veel eerder gelegd; de ouders van kleine kinderen zouden op dit gebied vast wel wat voorlichting kunnen gebruiken.
25 april 2010
Ooievaarskuiten
Het is de laatste tijd ondanks de koude toch wel erg lekker zonnig weer. Dat was in ieder geval voldoende reden voor een zo te zien betrekkelijk jonge twintiger, om in korte broek de straat op te gaan; een normaal beeld nietwaar. Echter, waar ik toch wel van opkeek waren zijn ongespierde benen. Het leken wel de benen van een ouwe kerel die zijn dagen slijt in automobiel en achter een bureau. Je ziet het steeds vaker; wat houterig bewegende, ongespierde jonge mensen. Volgens mij komt dat doordat opgroeiende kinderen veel te weinig lopen. De ouders vinden het wel gemakkelijk om snel, snel, snel boodschappen te kunnen doen met een schitterende fantasy kinderwagen waar je zo makkelijk de boodschappen in kunt laden terwijl je ondertussen een telefoongesprek voert; aandacht voor het kind, ho maar. De kinderen zitten wat verveeld om zich heen te kijken en willen liever zelf lopen en al pratend contact hebben met hun ouder of verzorger. Naar school en naar al die kluppies, niet met de fiets, laat staan lopend, maar snel, snel snel, met de auto. Die kinderen bewegen veel te weinig.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
ik hoop maar dat velen dit lezen en er iets mee doen. Je ziet kinderen soms worstelen om uit de buggy te komen, en er min of meer met geweld in terug geduwd worden. Dat doet niet alleen wat slechts met hun spieren maar ook met hun mentaliteit
Nou moet dit natuurlijk met een korreltje (zij het een héél kleintje) zout genomen worden.
Natuurlijk is het tegenwoordig helemaal 'hip' om tijdens het lopen te doen lijken dat het gewoon pijn doet of dat het je allemaal niet interresserd en je dan dus maar houterig gaat lopen (ook een deel van het imago natuurlijk) omdat het hebben van een vloeiende gang natuurlijk niet kan passen binnen de hedendaagse samenleving van de jonge generatie.
Natuurlijk moet ik het alsnog voor het overgrote gedeelte met dit stuk eens zijn en zal mijzelf, als ik eenmaal kinderen zou hebben, toch maar zo nu en dan eens moeten herinneren aan het lezen van dit stuk tekst.
Ooievaarskuiten... wat een term trouwens.
Kinderen hebben niet die houding om te doen alsof het lopen moeite kost; het kost hen gewoon moeite helaas. Alles moet je leren en oefenen, zelfs lopen en praten. Daar hebben de ouders een belangrijke rol en verantwoordelijkheid in vind ik.
Een reactie posten