Agro parken en Slow Food

Vrijdagavond heel gezellig hier bij mij thuis gegeten met partner en een mede Slow Food member, werkzaam aan de Universiteit van Wageningen. Ons gezamenlijk interessegebied is lekker en natuurlijk voedsel, en natuurlijk de voedselvoorziening, dat alles met een Slow Food bril op. Naast smulpaap ben ik vooral ook een "beweger", c.q. wandelaar. Daarom ken ik veel streken van ons land waardoor ik heb kunnen vaststellen hoe ons land de afgelopen decennia qua aspect is veranderd; het landschap is minder afwisselend, minder interessant en helaas dus vooral lelijker geworden. Een positieve kentering zie je in het natuur/bosbeheer waarbij de monocultuur van dennenbossen plaats moeten maken voor meer loofbossen met daarin ook meer open stukken. Maar de landbouw gebieden zijn niet zo fraai meer als vroeger; geen koeien meer in de wei, geen bloemen, eindeloze maisakkers. Maar dit een beetje ter zijde, maar het bepaalt wel mijn grondhouding tegenover de landbouw.
Waar ik toch wel heel verbaasd over was betrof de moderne trend naar agroparken. In "Wageningen" maakt men zich schijnbaar erg druk over de mogelijkheden om de wereldbevolking ook over enkele decennia nog te kunnen voeden. Je kunt het hen niet kwalijk nemen dat ze dan denken in de lijnen die ze al jaren bewandelen: nog verdere vertechnologisering van landbouw en veeteelt in de vorm van agroparken. Kennelijk is dat al geheel geland want mijn mede SF lid had geen negatieve zorg over deze ontwikkeling die ik beschouw als volstrekt contra de wijze waarop Slow Food International over deze ontwikkelingen denkt. Daar is veeleer sprake van terug naar kleinschaligheid. In plaats van groots opgezette agroparken rond Mexico city en andere megapolissen zouden de boeren weer terug moeten naar het land en op de vanouds gehanteerde kleine schaal en op grond van de eeuwenoude kennis hun vertrouwde voedsel verbouwen.

De trend die is ingezet begon bij de "modernisering" van de landbouw met allerlei "veredelde rassen" die wel een hogere opbrengst hadden misschien, maar anderzijds ook meer (vaak niet beschikbaar) water nodig hebben en kunstmest en pesticiden om te overleven. Grootschaligheid, verkoop van de grond, trek naar de stad waren het gevolg! Ik ben maar zo bang dat die zgn. agroparken, die door "Wageningen" worden beschouwd als de oplossing voor de (nog lang niet bestaande!!) voedselproblematiek een adequate oplossing betekenen juist averechts zullen werken en de trek naar de stad nog verder zullen vergroten doordat traditionele productie methodes niet kunnen concurreren met deze moderne methodiek. Ik zou liever inzetten op terug naar kleinschaligheid in het kader van "Good, Clean and Fair" met respect voor moeder aarde, Terra Madre!