Terwijl ik gisteren in de trein zat belde Joke met de vraag of ik vandaag kon oppassen op de kleine Mees; je mag nee zeggen hoor, drukte ze me op het hart. Ze moest met de twee oudsten Palmpasen lopen terwijl Mees dan lag te slapen. Tja, ik had wel een afspraak bij de huisarts, maar dat was zo vroeg dat ik zeker op tijd kon komen en ik vind het altijd gezellig met de kleine Mees. Het dreigde echter wel heel krap te worden want het vorige consult van m'n huisarts liep een half uur uit. Ik bedacht mij dat hij er vast geen bezwaar tegen zou hebben als ik een andere afspraak zou maken; uiteindelijk was ik keurig op tijd bij dochter die natuurlijk nog van alles moest doen in plaats van gezellig thee drinken met haar oude vader zoals ze voorgesteld had. In plaats daarvan "mocht" ik Mees wat yoghurt met nog wat erin voeren en intussen met autootjes zijn aandacht afleiden, want hij is nog steeds weigerachtige met voedsel. "Broem broem" ging hij met de karretjes en tussendoor schepte ik de yoghurt naar binnen. Joke legde hem snel in bed en smeerde hem snel naar de school. Ik nestelde me op de bank met uitzicht op de tuin en las verder in de Anabasis bewerking van Dan Sleigh, spannende bewerking van "de tocht van de tienduizend", de Anabasis van Xenophon, prachtboek.
Na enige tijd schrok ik wakker en had een moment geen idee waar ik was. Boven hoorde ik Mees huilen. Ben naar boven gegaan en heb me troostend opgesteld zoals een ervaren opa van dienst betaamt en heb wat in een Donald Duck gebladerd tot Joke thuis kwam met de twee oudsten. Ronja showde niet alleen haar prachtige groene jurk, maar ook haar balletpassen. Ook samen met Joke. Ronja bracht me nog naar het eind van de straat en ik ging naar het station en door naar Wijhe.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten