Nog niet zo lang geleden had ik me ingeschreven bij de tuinvereniging Kloosterpark als aspirant lid vanwege mijn belangstelling voor een tuin. Al snel had ik bericht gekregen dat ik op de wachtlijst was geplaatst als nummer 3. Ik verwachtte dat het nog wel een tijdje zou duren voor ik in aanmerking zou komen. Intussen was ik natuurlijk wel wat rond gaan kijken en zag dat de tuinen wel erg groot waren en dat een aantal daarvan wel "wat minder" goed waren onderhouden. Dus, pessimist die ik kan zijn zag de bui al hangen. Nou ja, afwachten maar, nou niet dus binnen een week werd ik gebeld door een vriendelijke dame die aangaf dat er drie tuinen vrij waren en dat ik zaterdag kon komen kijken. Nou, op de fiets, lekker dichtbij. Eerst kort gesproken over voorwaarden maar vrijwel direct kijken. Mevrouw, inmiddels "Ineke" zei al dat ze echt een tuin voor mij als oudere had en ze had niets teveel gezegd. Net als toen ik 18 jaar m'n huidige flat voor het eerst betrad wist ik: "dit is het!". Ineke had dat al gedacht. Het was de helft van zo'n grote tuin, een mooie opstal om gereedschap in te zetten, goed ingericht, alleszins redelijk onderhouden. Ik maakte direct de bovenstaande foto en stuurde die naar Roos. Ik was gewoon licht euforisch tot plezier van Roos. Zou ze eigenlijk pas morgen komen daar besloot ze om vanavond nog de trein te nemen. Ze moest het meemaken en kwam uit de bus gestapt, zwaar bepakt met schep, hark en schoffel, maar ook een tas met m'n klompen en zelfs wat pakjes met zaden.
Natuurlijk gingen we nog even samen kijken, ze moest ook even door het raampje gluren. De code van de sloten kregen we de volgende dag, via de vorige eigenaar, van Ineke.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten