Een demonstratie en het Singermuseum

Vanmorgen maakte ik een dagplan, eerst naar de Koopman de groentewinkel en naar de zuivelboerderij en smiddags naar het Singer museum. En dat plan heb ik ten uitvoer gebracht.

Een beetje onhandig met het plannen van de reis miste ik de overstap op station Baarn. Nou had ik in de trein al kennis gemaakt met een aantal studenten die op weg waren naar Baarn voor een tegendemonstratie vanwege een NVU demonstratie. Nou kon ik met het bekijken en vooral horen vanuit de verte het spektakel gebruiken als tijdverdrijf om de onbepaalde overstaptijd te vullen.

Een uur te laat met m'n wat overbodige tijdslot mocht ik zonder probleem van de tentoonstelling in het museum genieten. Het was ouderwets stil en rustig, heerlijk gewoon zonder dat gekakel dat tegenwoordig vaak wordt gebezigd in musea De getoonde werken waren zeer de moeite waard, met name in de eerste zaal. Het waren werken van de twee post-impressionistische zgn. intimisten, Henri le Sidaner & Henri Martin.

Misschien wat veel tuinzitjes maar ook zeer intieme momenten van moeder en kind in het veld aan het oogsten en een schitterend uitgevoerd vrouwlijk naakt. 

Zeer de moeite van een bezoek waard die twee Franse schilders met de zelfde voornaam, zij waren goede vrienden. Van beiden was ook een fraaie in brons gegoten kop opgesteld.

Verder ook werk van Nederlandse schilders, veel van Jan Sluijters, Leo Gestel en Charlie Toorop om een stel bekende te noemen.

Een prachtig vormgegeven schilderij met titel "Baucis en Philemon" vond ik zo schattig.

Tevreden keerde ik huiswaarts en scoorde nog een bakje kibbeling op de markt en kwam in gesprek op het bankje bij de bushalte.

Eerst naar de Hanos

Mariska had me al enkele weken geleden gevraagd of ik vandaag tijd had omdat ze een vrije dag had. Meestal gaan we dan samen naar de Hanos, vinden wij beiden een uitje met culinair randje. Uiteindelijk moest zij toch in de ochtend aan de slag en stelde ik voor om het anders te doen. Zo ging ik vanmorgen eerst naar de Hanos en kocht foie gras de canard voor Mariska en spekkoek voor de meisjes. Mariska pikte me op bij station Oss en om een uur of twaalf zaten we genoeglijk in de tuin van de meegenomen eendenlever te snaaien met wat worst en koffie. Gezellig bijgepraat tot even na twee uur de dametjes uit school kwamen. Lekker snaaien van de Spekkoek van de Hanos en gek doen met opa. Was heel genoeglijk. 

Nee, niet naar "de Zwarte boer"

Roos had mij gevraagd of ik vandaag met haar aan de wandel wilde. Ik stelde voor om dan "een zwart boertje" te doen, dat is de mij zo vertrouwde wandeling van bushalte "de zwarte boer" naar Nunspeet via het Hulshorster zand. We zouden elkaar ontmoeten in Harderwijk, maar het zou anders lopen.

Terwijl ik incheckte ging eerst de piep van WhatsApp en direct ook de telefoon, Roos: "m'n trein rijdt niet!", de trein de andere richting wel, snel alternatief bedacht en zo ontmoetten we elkaar op station Klarenbeek. Roos had intussen een nieuwe track gemaakt naar station Twello. Die hebben we met plezier gelopen. Ik had linzensoep bij me en die heeft ze zich goed laten smaken. Verder een genoeglijke wandeling door het Gelderse landschap, geen klimwerk dit keer.

Vroege bloei in het Savelsbos

Het Savelsbos bij Sint Geertruid in Zuid Limburg wordt beschouwd als het meest natuurlijke bos in Nederland. Tal van inheemse bomen zijn hier nog in redelijke getale aanwezig waar ze in de rest van het land zeldzaam zijn. Maar waar ik altijd bij mijn frequent bezoek aan dit bos wordt getroffen betreft het vooral de bloeiende planten en daar is het Savelsbos goed in voorzien. Vandaag wilde ik eens de vroege bloeiers bekijken en dat werden voor mijn niet overmatig grote kennersblik de bosanemoon, het speenkruid, en maarts viooltje als de meest voorkomende. De sleutelbloem zag ik slechts eenmalig en helemaal aan het eind van m'n wandeling een ferme bos maagdenpalm.

De daslook stond volop te pronken met haar scherp smakende bladeren. Zal wel binnenkort het hele bos opfleuren met haar witte bloesem.

Was ik begonnen bij de bushalte Vendelstraat daar eindigde ik bij de bushalte "splitsing" en met de buurtbus naar station Eijsden met een prima aansluiting op de trein. Zat ik vanmorgen om 6 uur al jn de bus daar was ik rond 16 uur alweer thuis. Nog wat boodschappen gedaan en savonds nog vergadering met de mannen van PRIAMOS het genootschap van voormalig spermadonoren. Daarna als een blok in slaap gevallen.

Filosofen beek

We ontmoetten elkaar bij het busstation van Nijmegen. Roos had in Komoot een track gemaakt doorhet fraaie, heuvellandschap bij Berg en Dal met de Duivelsberg als hoogste punt. Een heel bijzonder landschap dat sterk aan Zuid Limburg deed denken. Het was veel sterk klimmen en dalen en er was zelfs een piepklein beekje, de "Filosofenbeek" genoemd. Op de foto staat Roos op het bruggetje van dit schilderachtige minibeekje.

Veel bankjes waren er niet, we aten de linzensoep en de bammetjes, zittend op gevulde bomen.

Na 11 km zochten we een bushalte (Canadese begraafplaats) en met een buurtbusje naar Groesbeek en overstap terug naar Nijmegen. Was een fijne wandeldag geweest en dit gebied noodt tot meer!

Winterjas

Daar hangt hij te luchten, m'n dikste, warmste winterjas, meestal te dik om tijdens het wandelen te dragen. De afgelopen dagen met die koude noordenwind moest hij er toch echt aan geloven, maar vandaag toch voor het laatst. 

De temperatuur vertoont een zaagtandverloop, 's-morgens ijzig koud maar met die warme zonnestralen vanwege het hoge CO2 gehalte van de atmosfeer wordt het 's-middags behoorlijk warm. 

Overigens heb ik tijdens de koude avonden zonder bezoek ook de winterjas aangedaan in plaats van de CV in te schakelen, dat deed ik eigenlijk slechts wanneer Roos er was, voor z'n tweeën liet ik de CV graag "loeien".

Door het Spanderswoud

Vele jaren geleden hoorde ik voor het eerst over het Spanderswoud. Dat was in de tijd dat Lien en ik nog op de Overtoom woonden, althans regelmatig spraken met de toenmalige hospes en hospita waarvan we een tochtige zolderkamer huurden. Zij gingen graag wandelen in "de Franse kamp" en ook in het Spanderswoud. En nu had ik van Komoot een rondwandeling opgepikt vanuit Bussum Zuid die mij uitnodigde om dit gebied te verkennen, naar ik dacht, voor het eerst. Overigens kwam ik tekens tegen van het Trekvogelpad en die heb ik volledig gelopen zonder bewust te zijn dat het hier ging om dat beroemde Spanderswoud. Na een middelmatige aanloop belandde ik in wonderschoon gebied met waterpartijen en fraaie parkachtige delen van Natuurmonumenten. Het Spanderswoud stelde zeker niet teleur!