Twee keer oliebollen en een nieuw bed

Het nieuwe bed. Mooi toch!

Vorig jaar had ik het bakken van oliebollen achterwege gelaten. Roos is er niet gek op en zelfs wanneer ik slechts 200 gram bloem gebruikte had ik er veel te veel aan. Kun je wel alles weg geven, maar ja, waar bak je dan voor? Maar dat zat me toch niet lekker. Dus vandaag nog eens de helft. 100 gram bloem, 100 ml melk en de rest een beetje aanpassen. Een steelpannetje met olie en uiteindelijk had ik 6 oliebollen en die waren toch lekker! Hebben de avond niet gehaald har har. Als ze warm zijn en lekker knapperig dan vind ik ze het lekkerste en de eerste vier vonden al snel de weg naar beneden. Nummer vijf at ik smiddags op en de laatste heb ik voor Roos bewaard. Daar had ze ook wel genoeg aan.
Roos ging een nieuw bed uitzoeken bij Morpheus de beddenzaak in ons dorp; ik ging naar de fitness voor de broodnodige armspieroefeningen. Verder heb ik op dringend verzoek van Roos wat schoonmaak activiteiten gepleegd in de flat. Beviel me eigenlijk best wel.
Had ik aan 6 oliebollen genoeg, daar gebeurde tot mijn verbazing het volgende. Er werd ergens rond 15.00 uur gebeld en daar stond een voormalig collega, Kees vG voor de deur; long time no see, maar ontzettend leuk. Terwijl hij de trappen op zwoegde hielp hij mij herinneren dat hij altijd veel oliebollen bakte in het verleden. En inderdaad herinnerde ik mij nog goed - uit de zeventiger jaren toen wij beiden als gedetacheerd militair bij het Centraal Laboratorium van de Bloedtransfusiedienst in Amsterdam werkten - dat Kees de eerste week van januari nog dagelijks oude oliebollen als lunch naar binnen werkte. En nu had hij een zakje bij zich met een zestal oliebollen. Goed bedoeld, maar ik heb ze toch maar aan buurvrouw Kaat gegeven die de bollen dankbaar in ontvangst nam tot mijn genoegen. Ze zou de bollen 's-avonds met haar zus "opnuttigen".
Van schoondochter Jessica kreeg ik een alleraardigste WhatsApp met de vraag wat wij gingen doen op oudejaarsavond. En ja, klinkt afgezaagd, maar na het lawaai feest al 70 keer te hebben meegemaakt heb je er niet veel meer mee. We hebben wat gebridged, een wijntje gedronken, een glaasje Everts' roem door de slokdarm laten branden, elkaar om 00.00 uur een kus gegeven, van het vuurwerk genoten en om 00.30 slapen.
Waar ik wel over in zat was dat zoon Hugo door de mist heen moest rijden. Marjorie en hij gingen oude en nieuw doen in Tilburg bij een vriendin van Marjorie en daarna moest hij aan het eind van de nacht nog Camille naar Schiphol brengen. Is gelukkig allemaal goed gegaan en ze hebben een heerlijke avond gehad. Wij ook hoor lezer.