Een selfie op Schiphol met Camille |
Waar ik eigenlijk verwacht had dat Camille veel last zou hebben van een jetlag daar drong ze er op aan om in het hospitaal bij Marjorie te blijven en terug te reizen met Hugo. Rond 15.00 uur ging ik er vandoor; ik vertrouwde ten onrechte op mijn OV-engel maar die nam mij er tussen; de trein was net 3 minuten weg. Jammer, maar helaas.
Ik had een van de twee rolkoffers van Camille vast meegenomen naar Lunetten; ik wilde nog wat piano spelen en ik had Hugo beloofd wat boodschappen bij AH te gaan halen. Intussen had ik behoorlijk trek gekregen. Eerst wat zitten pingelen en vervolgens bij AH ingeslagen waarbij voor mezelf een potje zure haring; ben ik verzot op!
Daarna naar huis; eerst even kijken of ik bus 31 kon halen; die gaat van huis tot huis, maar opnieuw had ik de bus net gemist, maar ........ Mijn OV-engel schoot mij te hulp. De vertraagde bus 31 kwam toch! en dat niet alleen hij stopte op de eerste halte en ik holde terug. De bus reed trok al op, maar de uiterst vriendelijke chauffeur had mij zien hollen, stopte en opende alsnog de deur. Wat was er nu aan de hand?!; twee dames waren in de verkeerde bus gestapt en wilden er op de eerste halte alweer uit. Daarom stopte de bus hier. Voor mij een uitkomst; ik had het wel een beetje gehad deze dag en nu was ik vlot weer thuis. Ik vroeg Roos vanuit de bus of ze voor mij de Pilatesles van vanavond wilde afzeggen; daar had ik geen puf meer voor.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten