Mijn goede vader had het vaak over grauwe erwten met spek. Voor hem betekende het een voedsel gelijk aan godenspijs. Alleen kon je het nergens krijgen; we aten aan de ouderlijke dis in plaats daarvan capucijners. De enige keer dat ik het heb gegeten was toen een collega van mij deze peulvruchten had klaargemaakt in het teken van een "lab-maaltijd"; meer dan dertig jaar geleden en deze collega was, net als mijn vader afkomstig uit de Zaanstreek. We werkten toen in een medisch laboratorium en aten daar regelmatig met z'n allen tussen de middag. Ik vond het toen heel bijzonder om dit te eten hoewel de smaak me niet bijzonder had getroffen, maar toch .....
Wie schetst mijn verbazing toen ik bij de Utrechtse "Streekweken" in de zijdebalenhal, enkele weken geleden een mevrouw trof die grauwe erwten en Opperdoezen verkocht. Heel bescheiden, een kleine opbrengst, steentjes erin want ze had geen tijd gehad om ze precies te "lezen".
Natuurlijk heb ik er een heerlijke maaltijd van gemaakt met spek en uien zoals mijn vader dat ook zo waardeerde. Een volgende keer zal ik het doen met vet spek, gebakken uien en (zoet)zure augurken, zoals het echt hoort. Die ouwe vader van mij moest eens weten!