De hele groep van vandaag |
Het waaide weer behoorlijk maar inmiddels ben ik daar wel aan gewend. Door de drie-dimensionale vorm van dit landschap krijgt de wind hier en daar kennelijk veel meer vaart; je merkt het duidelijk want hier en daar is het luw en ga je een hoek om dan waait het weer als een oordeel. De wandeling begon met een heel stevige klim die uitkwam in een wonderschoon rotslandschap. Daarna een pad met veel rolstenen waarop we voorzichtig weer een forse afdaling inzetten. Bij omkijken kon je nauwelijks geloven van hoe hoog we feitelijk kwamen.
Onderweg bijzondere uitzichten onder andere over een stuwmeer en verderop de zee. Berglandschap is toch wel bijzonder hoor voor ons platlanders hoewel ik vaak een gemsgevoel krijg wanneer ik langdurig slechts het stukje heb bekeken waar ik m'n voeten moet neerzetten. Je moet jezelf gewoon af en toe dwingen om stil te gaan staan en om je heen te kijken; het landschap is het meer dan waard.
Terug in Castell de Castells hebben we nog in een café wat gedronken; ik zat met een rooie kop van de buitenlucht en de zon achter een biertje totdat iemand zei: "en vanavond moeten jullie weer bridgen". Allemachtig, op dat moment had ik daar werkelijk de puf niet voor?!
Terug op het appartement moesten we in hoog tempo onze maaltijd in elkaar zetten; dat ging wonderwel prima met z'n tweetjes en tussendoor hebben we zelfs nog kunnen douchen.
Om kwart voor zeven waren we weer present bij de bridgeclub. We hebben weer heerlijk gespeeld en eindigden op de derde plaats. Na afloop hebben we uitgebreid zitten praten met Mark en Elly.
We hebben nog een wijntje gedronken maar verder weet ik niets meer van deze avond; als een blok in slaap gevallen. Morgen lekker een vrije dag!
Ook het filmpje van Dick koppelen. Sneeuw in de Hoge Venen