Tovermiddel |
Echter, toen ik de website bekeek zag ik dat je, hoe kan het ook anders tegenwoordig, gewoon kon bestellen. Zo gezegd, zo gedaan en zaterdagavond had ik de doos met 5 kg bruine bonen, 2 kf spliterwten en verder nog grauwe erwten, capucijners en kikkererwten in huis.
Natuurlijk direct wat bruine bonen in de week gezet en vanmorgen alvast gekookt. Wat ik ermee zou gaan doen wist ik nog niet zo precies. Maar vanavond heb ik een groente saus gemaakt: 2 uien gesnipperd en met 5 teentjes gesnipperde knoflook gebakken in de boter. Een half pond varkensgehakt mee laten bakken en met deksel erop laten sudderen. Ondertussen een ontdooid bakje groenlof (lijkt op spinazie) goed uitgeknepen en nog wat fijner gesneden en door het uien/gehaktmengsel geroerd. Wat geraspte kaas erdoorheen geroerd en tot slot een pakje "panna", dikke room van de firma Parmalat, het tovermiddel waarop de kop van deze blog slaat; met zout op smaak brengen. In een diep bord een bodempje bruine bonen en een flinke hoeveelheid van de dikke saus; even opwarmen in de magnetron en ik heb toch gesmuld.
Deze panna kun je hier op de markt kopen bij de Italiaanse kraam. De wat grove uitdrukking is van mijn grootje die dat altijd zei over room: "daar kun je stront lekker mee maken". Dat heb ik nooit geprobeerd, maar een saus kun je er buitengewoon smakelijk mee maken, dat wel.
Intussen heb ik genoeg peulvruchten om het komend jaar mee door te komen; vind ik een stuk lekkerder dan al die Italiaanse pasta-zooi en aardappelen en zit gezond vol vezels.