Van Gogh en de tandarts

IJspret op het museumplein

Al meer dan tien jaar ben ik onder behandeling bij een tandartsenpraktijk in Amsterdam. Een bezoek aldaar probeer ik meestal te combineren met wat museumbezoek. En al enige tijd stond de expositie van Millet en de schilders die door hem zijn beïnvloed - waaronder uiteraard Vincent van Gogh - bij mij op de verlanglijst. Dus een tijdslot aangevraagd voor 10.15 uur. En keurig op tijd kon ik mij melden.
Het van Gogh museum is een buitengewoon efficiënt draaiende expositie organisatie geworden. De bijzondere exposities zijn steeds in een daarvoor ingerichte, aparte ruimte maar de vaste expositie rond Vincent is ongelooflijk efficiënt voor kijker en museumorganisatie. Zo worden de bezoekers in hapklare hoeveelheden toegelaten met tijdslots om het kwartier. Dat betekent dat het bij de garderobe heel rustig gaat.

Niks rijen bij de garderobe. Bijzonder efficiënt!

Telkens schuift het personeel een stukje op en ruimt aldaar de kledingstukken weg. Ik stond er echt van te kijken. Bij het Rijks, waar ik even later nog even naar de bijzondere expositie van Velazques en Rembrandt ging kijken, stond een enorme rij. Met mijn Rijksvrienden kaart had ik daar geen last van, maar de andere bezoekers staan toch behoorlijk lang te wachten.
Om precies 14.00 uur werd ik opgeroepen bij de tandarts; ik zat al enige tijd te bladeren in een exemplaar van National Geografic; een artikel over de veelvraat. Voor het eerst zag ik een aantal fraaie foto's van dit moedige roofdier waarover ik in "De stam van de holenbeer" veel heb kunnen lezen.
's-Avonds wilde ik brood gaan bakken; ik had het zetsel al klaar toen Roos belde: "we nemen de bus van 18.33. Was mij straal door het hoofd geschoten maar we zouden naar een voorstelling van de Zauberflöte in den Bosch. Daar zal ik apart over bloggen. Uiteindelijk waren we pas over twaalven thuis na een heerlijke avond.