Wat een hitte

Naar ik vernam is er heden weer sprake van een hittegolf. Neemt niet weg dat ik nog graag in de tuin werk en dat betekent - naast spitten, zaaien en snoeien- vooral ook onkruid verwijderen en rommel afvoeren. Nu heb ik gezien dat ik met een kleine omweg naar huis "de werf" van Bilthoven kan aandoen, dat is de plek waar je alle soorten afval kunt achterlaten.

Een dezer hete dagen had ik een forse stronk van een door Roos en mij met veel energie en moeite verwijderde struik op de fiets weten te fixeren m.b.v. de fietstas. Aangekomen, ruim voor 16.00 uur bij de werf bleek deze gesloten vanwege de hitte. Via een open staande achterdeur kon ik het terrein wel op en was de toezichthouder zo vriendelijk mij toe te staan om het e.e.a. te dumpen. Hij vertelde dat het voor de werkers hier ondoenlijk was in die hitte.

Tja, zo gaat dat

Vandaag zou Roos weer naar huis gaan, maar na een gezonde nachtrust nog even ontbijt, thee en koffie op bed als gewoonlijk. Lekker boterham met prosciuto van de Hanos, en dan de tas inpakken met de vruchten des volkstuins zoals we die gisteren uitbundig hebben geoogst, appels, biet, sperziebonen, al met al een heel gewicht. Ik bracht haar naar de bushalte. Beneden gekomen zag ik 2 mannen voor de deur staan en ik vroeg hun naar de reden; ze kwamen voor de flat van m'n overleden buurvrouw en kwamen namens de erfgenamen; de inboedel gaat geveild worden. Ze gingen vast naar boven waar ze iemand van de notaris-executeur zouden ontmoeten. Die zag ik even later voor de deur staan en deed haar open, we herkenden elkaar van een eerdere ontmoeting hier bij de flat.

Ik bracht Roos naar de bushalte en ging terug en even kijken in de flat van buurvrouw. Was in die paar minuten al enigszins onttakeld, zo gaat dat als je dood bent. Ik maakte duidelijk dat ik graag haar fiets als aandenken had willen hebben; zal met de erfgenamen worden besproken.

Tja, zo gaat dat. Al peinzend aan dat lied van Bach dat we hedenmorgen in bed nog hadden gezongen schreef ik dit bloggie: "Ach, daß nicht die letzte Stunde", verder gaand met: "meines Lebens heute schlägt!".

Hoe toepasselijk achteraf.

Ik kwam afgelopen week bij het opruimen een kleine bundel, "Geistliche Lieder und Arien" tegen tussen m'n spullen en heb dat eerste lied voor me uit gezongen met m'n bibberende ouwemannenstem. Deed me best veel en ook vanmorgen in bed kreeg ik tranen in m'n ogen en moest ik van emotie stoppen. Bij tweede poging kwam het er overigens goed uit hoor. Hoe toepasselijk allemaal?!

Huis kuisen

Routinematig m'n flat op orde maken en houden is bepaald niet mijn sterkste punt, maar vandaag heb ik mezelf verbaasd, het plan uitgevoerd en gewoon beginnen. Ik heb inmiddels, mede door de lessen van Anna de techniek van het schoon maken en opruimen wel door. Feitelijk betekent opruimen toch vooral ook weggooien maar ook onverwachte dingen terugzien. 

Flink opgeruimd en schoongemaakt en ook nog naar de tuin geweest om te oogsten en onderhoud te plegen.

Drukke dag geweest, maar ik zit nu met een zeer tevreden gevoel dit bloggie af te ronden

Een gewone doodgraver

De dag begon met het maken van courgettesoep. Uitje fijnsnijden en bakken met een kluit eendenvet, courgettes, uiteraard van eigen tuin fijngesneden en toegevoegd, meepruttelen op smaak gebracht met wat sambal, kerrie en paprikapoeder en natuurlijk zout. Water met bouillonblokje en een stukje santen en gaar laten worden. Staafmixer en klaar is Kees! Nooit eerder gemaakt, maar was goed gelukt. Om half twaalf arriveerden Cyria en hondje Luca. Een bord soep ging er wel in en toen naar de tuin. En nu niet alleen maar praten, nee, Cyria bleek zeer ervaren in het verwijderen van onkruid en gaf mij een lesje onkruid verwijderen. In no time was m'n bietenbed schoon.

Toen aan de wandel doof de delen van het bos bij mij achter waar de hond mag komen, zij het aan de lijn. En laten we nou op het pad een dood muisje zien bewegen door toedoen van zo'n krachtig en prachtig insect, een "gewone doodgraver". Zie je toch zelden.

Terug bij de auto namen we afscheid, was een ontzettend genoeglijke dag geweest.

Een volle week

Anna had begin deze week gevraagd of ik tijd had voor een korte wandeling in de buurt. Eigenlijk had ik voor donderdag, de enige nog vrije dag deze week een grote huispoets gepland, maar u begrijpt het al lezer, dat verliep anders.

En zo liepen we via mijn bekende rote naar de tuin. Ik had een thermosfles koffie meegenomen en een stukje "spekkoek" van de HANOS. Anna was gepast onder de indruk van de tuin en we hebben er gezellig koffie fedronken. Zij had ook iets lekkers gemaakt voor bij de koffie. Na een uurtje wandelden we weer terug.

Weer beter

Vanmorgen startte ik m'n smartphone op en zag dat het 6 augustus was: "Joke is vandaag jarig!", bedacht ik mij en direct schoot mij de herinnering aan 43 jaar geleden te binnen toe zij op een warme zomeravond in het VU ziekenhuis met spoed ter wereld werd gebracht wegens ernstige onverwachte complicaties en hoe ik voor het eerst met haar sprak over de pret die we later zouden maken terwijl ze in een glazen bakje, een couveuse lag. In die zin stuurde ik haar direct een felicitatie per WhatsApp. 

Verder werd het ook een warme familiedag. Had ik afgelopen maandag lekkers ingeslagen bij de HANOS daar werd ik enthousiast ontvangen door Mariska en de twee dametjes. Guusje was nog een beetje pips, had de vorige dag erg last van haar ingewanden en wel 9 keer overgegeven. Daarom was Roos niet mee, had ze graag gewild om met Guusje aan haar verjaardagscadeau te werken, een bouwplaat van de poort van Hasselt.

Snoepen en snaaien en gezellig met opa kletsen, gekkigheid en knuffelen. Gezellig hoor!

Vader Gideon zat boven te werken maar toen hij het woord "paling" hoorde kwam hij snel beneden.

Ik ging bijtijds weer terug, Mariska bracht me naar station Oss en ik was weer op tijd thuis. Nog even naar de tuin.

Een uur te laat

We zouden elkaar om 10.38 ontmoeten op station Rheden. Vandaag 5 augustus was de verjaardag van onze grootmoeder Sientje Onrust, getrouwd met onze opa Evert van Elven, ja ja gezellig met nicht Margreeth aan de wandel. Ook Roos zou van de partij zijn.

Op 9292.nl bleek dat ik heel relaxed met de trein van 9.13 uit Bilthoven kon vertrekken. Aangekomen in Utrecht CS bleek het iets anderþs geregeld te zijn, er was sprake van geplande werkzaamheden alleen had 9292 die niet geüpdatet. Is ons al eerder opgevallen dat deze handige site voor OV gebruikers niet meer betrouwbaar is. Ik moest nu met een NS bus van Driebergen-Zeist naar Ede-Wageningen en was precies een uur later. Tot mijn opluchting hadden de twee dames het uurtje nuttig gebruikt en al lekker een stuk gewandeld. 

Tot opluchting van Margreeth stond de hei mooi in bloei in dit prachtige heuvelachtige landschap rond de Posbank. Bij het restaurant wat genuttigd en terug naar Rheden. Margreeth is hier heel bekend en voerde ons langs een fraai uitzichtpunt Herikhuizerveld. Roos wist nog dat daar een fraaie ruïne te zien was. Daar maakte ik de bovenstaande foto. 

Aangekomen in Rheden scheidden onze wegen. Roos en ik gingen naar de Bilt via Deventer en Amersfoort om de werkzaamheden te ontlopen.

Was een fijne wandeldag geweest.k