Kerstdiner bij Marjorie en Hugo

Vanuit een bijzondere hoek genomen staan
we er alle vijf op!

We werden om zes uur - en vooral niet vroeger - verwacht. Dat beloofde wat! Ook vorig jaar waren we uitgenodigd om op eerste kerstdag te komen eten bij Hugo en Marjorie. Dat waren tot nu toe de enige keren dat we überhaupt waren uitgenodigd voor een kerstbijeenkomst bij een van onze kinderen waarbij ik wel moet aantekenen dat we dit jaar ook door Mariska waren gevraagd, maar dat kwam van twee kanten niet goed uit. Nu is mijn viertal ook wel wat beperkt in hun mogelijkheden omdat hun moeder ieder jaar weer de tweede kerstdag van hen claimt en dan is de koek al voor de helft op nietwaar. Maar dit is geen klacht hoor lezer, begrijp mij goed!
Prompt om zes uur waren we daar. Marjorie en haar zus Camille waren druk bezig met de voorbereidingen van het kerstdiner; het rook heerlijk. Ook Hugo liet zich niet onbetuigd met een enorm stuk buikspek dat hij na het bakken zorgvuldig inpakte in meters aluminiumfolie; dat beloofde wat hoor. En inderdaad, eerst een bijzonder voorgerecht van tapioca dat Camille voor de gelegenheid zelfs had meegenomen uit Brazilië. Vervolgens een heerlijke lasagna schotel, gecombineerd met het eerder genoemde buikspek van Hugo. Een glaasje wijn completeerde het hoofdgerecht. We zaten gezellig te kletsen terwijl we mes en vork lieten rammelen. Camille slaagde er zelfs in om een "onsie" van het hele gezelschap te maken; dat siert deze blog.
Tot slot een verrukkelijk nagerecht naar Braziliaans recept; een variatie in cocos, voor ons Hollanders onbekend, maar bijzonder lekker en, heel opmerkelijk, niet te zoet!
Intussen stak Hugo de open haard in de fik; altijd een bijzonder gezicht zo'n echt open vuur; gefascineerd zat ik naar de vlammen van het steeds hoger brandende vuur te kijken. Het was intussen al behoorlijk laat geworden en ik stelde Roos voor om naar huis te gaan. Maar tot onze verrassing was een aantal van de pakketjes onder de kerstboom voor ons bestemd. Dat verraste ons nogal; zijn we absoluut niet gewend. Een uit de VS overgewaaide gewoonte om cadeautjes te geven met de kerst. Een boek met 500 recepten om soep te maken; ik ga mijn best doen, maar ook een doos met 4 stukken zeep, geschenk van Leia en door Camille meegenomen vanuit Brazilië. Ontzettend lief!
Dankjewel kids voor deze genoeglijke kerstavond.