Een chique rok in de rugzak

Roos met haar keurige lange rok

Het zou 's-middags opklaren zo was voorspeld. Nam niet weg dat we al wandelend toch behoorlijk nat werden; het was niet meer dan "dikke lucht" zoals vriend Dick dat noemt, maar ik stak toch de plu maar op en deed een hoes om de rugzak. We waren op weg van Nunspeet naar Leuvenum; een culinair uitstapje. Het Roode Koper, een hotel restaurant met een Michelin ster was ons doel. Vorig jaar hadden we hier een keer koffie gedronken en had ik al geconcludeerd dat het een ster moest hebben, hetgeen waar bleek te zijn; nu moesten we nodig eens het diner savoureren en overnachten.
Als je dan aankomt word je ontvangen als prinsen; wij in ons wandelkloffie en vieze wandelschoenen en de mensen van de ontvangst keurig in pak en stropdas of geklede jurk. Maar daar zou snel verandering in komen want we hadden keurige kleding bij ons.
Op de kamer een lief briefje waarin we persoonlijk welkom werden geheten; een koffie apparaat waar we gebruik van maakten en een appeltje dat Roos voor ons schilde. Reuze leuke ontvangst.
Roos toverde niet alleen de oorbelletjes die ze vorige week van mij in Bronkhorst had gekregen tevoorschijn maar ook een mooie blouse en als klapstuk een fraaie lange rok. Ik had een keurige kamgaren broek bij me die me weer paste na de afvalrace van de afgelopen weken en een gekleed overhemd, maar ook keurige schoenen. Omgetoverd tot keurige gasten daalden we af voor een aperitief in een van de gezellige ruimtes beneden; een glaasje erbij en genieten van het hier zijn. Even over zessen gingen we aan tafel waar ons een tafel werd gewezen met opnieuw een persoonlijk gesteld schrijven, de menukaart in dit geval. En die toonde ons een fraaie lijst van lekkernijen die gedurende de komende uren onze tong zouden gaan passeren. Het werd toch een portie genieten in de genoeglijke rustige sfeer van dit voormalig landhuis. We konden er niet over uit zo fijn vonden we het om hier te zijn.