11 september 2018

Onverwacht naar lunch concert

Arja met de kinderen in de kinderboerderij
Vanmorgen al vroeg op; ik had aangeboden om vandaag bij Hugo en Marjorie in huis te zijn om de deur open te kunnen doen voor het ophalen van een tafel die bij hen beschadigd was aangekomen. Zo gezegd, zo gedaan waarbij ik stom genoeg met de trein ging waar er een directe bus hier vlakbij rijdt, bus 31 direct naar Lunetten; van deur tot deur zou ik zeggen?!
Maar goed, ik was al vroeg ter plekke. Marjorie was nog thuis, maar vanaf half negen had ik het rijk alleen. Dat gebeurt me niet vaak dat ik mezelf gun om gewoon maar te zitten en helemaal niets te doen. Hield ik dan ook niet zo gek lang vol. Heb uitgebreid zitten "eppen" met dochter Arja; was heel genoeglijk. Ze stuurde me een enorme serie foto's van de kinderen die het verschrikkelijk naar hun zin hebben in hun vakantie oord. Leuk om te zien.
Stoere Gijs gaat in de zweefbaan
Keurig om een uur of tien werd de tafel door twee sterke mannen opgehaald. Ik zette mijn handtekening voor ontvangst en kon toen eigenlijk wel gaan. Weer met de trein; eerst naar Utrecht CS. Onderweg realiseerde ik me dat ik wel eens naar het lunchconcert in Amsterdam zou kunnen gaan; Roos was daar ook heen. En terwijl ik in de rij stond om in te stappen in de Intercity naar Amsterdam werd ik op mijn schouders getikt door ... wie anders dan Roos. Ze was verrast dat ik er ook was. Aangekomen in Amsterdam hebben we eerst nog iets gegeten bij het Surinaamse tentje in het station van de metro en daarna naar de nationale Opera en Ballet, voorheen de Stopera, voor het middag concert. Een mezzo sopraan, Polly Leech, en pianist Erik Garcia gaven een afwisselend, vrij modern programma van liederen. De eerste serie bestond uit liederen van Benjamin Britten. Volgens mij razend moeilijk om te zingen. Gek gezegd leek het wel of de piano begeleiding bij een ander lied hoorde dan wat zij aan het zingen was, of pianist en zangeres verschillende partituren gebruikten, en dat wel 5 liederen lang. Maar ze deed het fantastisch; mooie stem, goeie expressie en loepzuiver, ook bij vrije inzetten! Hulde. Daarna "normale" liederen, alle van mij volstrekt onbekende componisten, maar fijn om naar te luisteren. Is wel eens goed voor mij om werken te horen die volledig nieuw voor me zijn; heb altijd de neiging om naar bekend werk te grijpen.
Was een fijn concert. Na afloop ging Roos nog even naar het Rijks voor de tentoonstelling van de "Kwabkunst".

Geen opmerkingen: