17 september 2018

Onverwacht in Ootmarsum

Watermolen van Singrave
Roos had een wandeling bedacht op het terrein van Singraven; een "groene wissel". Ik schat dat we nog geen honderd meter hadden gelopen of ze had al geen idee meer hoe we verder moesten. Ik stelde voor om gewoon het Twenthepad - goed gemarkeerd met geel/rood - zouden gaan lopen. Zonder boekje lekker op weg; ik had echt geen idee waar we heen liepen. Oldenzaal of Almlo, het was ons even: "we zien wel waar we uitkomen". Het was fantastisch wandelweer; tal van bankjes om op te gaan zitten. Eerst de grote watermolen van Singraven; herinnerde ik mij nog van eerdere bezoeken, de eerste keer met collega Ton R. die uit Denekamp kwam; moet in 1980 geweest zijn. Maar ik ben hier onlangs ook nog geweest toen ik het Twenthepad heb gelopen. Roos kwam hier voor het eerst.
In het "los hoes" een eettafel waarvan je
goed kon voorstellen hoe "de aardappeleters"
van van Gogh er bij zaten.
En dan maar verder langs diep uitgesneden, kurkdroge sloten/beekjes. Het gras is weer groen door de regenbuitjes van de afgelopen weken, maar het grondwater staat hier bijzonder laag; doorlatende zandgrond en veel te snelle water afvoer helaas.
Tot onze verrassing kwamen we na zo'n kleine drie uur wandelen aan in Ootmarsum; daar was een openluchtmuseum dat zelfs op maandag open was. Dat hebben wij dan ook met genoegen bezocht. Toen we het wel gezien hadden wist Roos op magische wijze niet alleen de bushalte te vinden maar zelfs uit haar ielepiel de vertrektijd te toveren en zelfs dat de bus enige minuten vertraging had?!
We waren in twee uur weer in Bilthoven; Roos een ijsje en samen nog lekker thee gedronken in de tuin. Ik kreeg van Roos twee Gelderse schijven en een bak snijbiet mee. Heb ik heerlijk van gegeten vanavond.

Geen opmerkingen: