Van de wetenschapper Ed Yong heb ik vooral begrepen dat de ingewanden een ecosysteem "an sich" bevatten: het microbioom. Hoe meer soorten bacteriën zich daarin bevinden hoe beter het is. Ook begreep ik dat de sinds zo'n honderd jaar toenemende vorm van hygiëne daar geen goed aan doet; de diversiteit van bacteriën bij de moderne mens neemt af.
Wonderlijk daarbij is dat de mens een uitzondering is in de evolutie waar het het tot zich nemen van faeces is; was voor mij nieuw overigens. Van het konijn wist ik dat het voor de betere vertering van het cellulose-rijke voedsel 'smorgens de eigen stront opeet. Van honden weet ik dat ze gek zijn op stront; Cyria, dierenarts vertelde me dat honden het liefst mensenstront eten maar zeker ook elkaars stront.
Maar kennelijk was Wolkers ook niet vies van stront, hoewel zijn voorkeur toch vooral uitging naar lekker eten, champagne en zelfs caviaar. In zijn boeken heeft hij daar nooit kond van gedaan overigens.
Was Wolkers behoorlijk expliciet daar gaat Onno Blom in de biografie nog een stuk verder; "onverblomd" zou ik als woordgrapje willen zeggen; misschien ook wel om de verkoop van zijn boek tot de zelfde hoogte te brengen als die van Jans' boeken?! Het lijkt er soms op of hij Wolkers qua smeerlapperij nog wil overtreffen; af en toe zit ik de biografie van mijn voormalig idool uit vroeger tijden, Jan Wolkers met een van afschuw vertrokken gezicht verder te lezen. Ja , ja ik kan het niet van mij werpen omdat het fascinerend is hoe een dergelijk creatief mens met oerinstincten zijn modern leven heeft ingericht. Tot op hoge leeftijd heeft hij zaken uitgevreten die mij nog steeds choqueren; dus ga het boek vooral lezen als u wilt weten tot hoe ver je als mens kunt gaan in het realiseren van wat maatschappelijk als verwerpelijk wordt geacht.
Wonderlijk daarbij is dat de mens een uitzondering is in de evolutie waar het het tot zich nemen van faeces is; was voor mij nieuw overigens. Van het konijn wist ik dat het voor de betere vertering van het cellulose-rijke voedsel 'smorgens de eigen stront opeet. Van honden weet ik dat ze gek zijn op stront; Cyria, dierenarts vertelde me dat honden het liefst mensenstront eten maar zeker ook elkaars stront.
Maar kennelijk was Wolkers ook niet vies van stront, hoewel zijn voorkeur toch vooral uitging naar lekker eten, champagne en zelfs caviaar. In zijn boeken heeft hij daar nooit kond van gedaan overigens.
Was Wolkers behoorlijk expliciet daar gaat Onno Blom in de biografie nog een stuk verder; "onverblomd" zou ik als woordgrapje willen zeggen; misschien ook wel om de verkoop van zijn boek tot de zelfde hoogte te brengen als die van Jans' boeken?! Het lijkt er soms op of hij Wolkers qua smeerlapperij nog wil overtreffen; af en toe zit ik de biografie van mijn voormalig idool uit vroeger tijden, Jan Wolkers met een van afschuw vertrokken gezicht verder te lezen. Ja , ja ik kan het niet van mij werpen omdat het fascinerend is hoe een dergelijk creatief mens met oerinstincten zijn modern leven heeft ingericht. Tot op hoge leeftijd heeft hij zaken uitgevreten die mij nog steeds choqueren; dus ga het boek vooral lezen als u wilt weten tot hoe ver je als mens kunt gaan in het realiseren van wat maatschappelijk als verwerpelijk wordt geacht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten