Terwijl ik van mijn bezoek aan Luxemburg genoot ontving ik van Roos een e-mail met een link naar een artikel uit de volkskrant over astrochemie. Gaat over Ewine van Dishoeck, een deskundige op het gebied van de chemie van het heelal en op zoek naar de heilige graal van het ontstaan van het leven. Dat is ook de reden waarom Roos het artikel aan mij heeft gestuurd.
Eigenlijk zou ik eens in de literatuur moeten duiken hoe er heden ten dage over het ontstaan van het leven gedacht wordt, maar daar kan ik echt de puf niet meer voor opbrengen. Wèl stel ik vast dat de benadering, althans wat ik uit het verhaal van Govert Schilling moet opmaken in de Volkskrant, dat men uitgaat van de ijzige koude van het heelal en dat is toch wel een heel andere benadering dan ik had toen ik mijn gedachten over het ontstaan van de eerste levensprocessen formuleerde na 40 jaar nadenken hierover.
Dat de bouwstenen in het heelal ontstaan mag niet zo'n verbazing oproepen; na de experimenten uit de jaren vijftig met kunstmatige atmosfeer en bliksem, maar vooral uit de vondsten van organische moleculen in meteorieten blijkt dat die ook buiten biologisch leven gevormd kunnen worden; een buitengewoon belangrijk gegeven. Maar je kunt een mengsel van al die organische moleculen een oneindige tijd bij elkaar laten zijn en mengen, maar dan ontstaan er echt geen levensprocessen. Vergelijk het met een stapel hout, droog hout en giet daar maar benzine overheen, gewoon in een atmosfeer met zuurstof; er zal geen brand ontstaan; daarvoor is een vonk genoeg.
Zo ook voor het ontstaan van de eerste chemische zichzelf vermeerderende processen is iets vergelijkbaars nodig. Stuart Kaufmann is daar theoretisch het verste mee gekomen. En ik heb dat van hem geplagieerd en biochemisch doorgeredeneerd in mijn hypothese/gedachten hieromtrent. De auto-katalytische kringprocessen, dissipatieve structuren als emergente onvermijdelijkheden van het afkoelend sterrenplasma zouden volgens mij die vonk vormen. Het aardige in deze hypothese is vooral dat de processen gestimuleerd worden door de afkoeling van het sterrenstof en daarmee de onvermijdelijkheid van de eerste chemische reacties!
Blijft ook dan een enorme "gap" tussen de chemie en de biologie, maar het komt aanzienlijk dichter bij elkaar.
Eigenlijk zou ik eens in de literatuur moeten duiken hoe er heden ten dage over het ontstaan van het leven gedacht wordt, maar daar kan ik echt de puf niet meer voor opbrengen. Wèl stel ik vast dat de benadering, althans wat ik uit het verhaal van Govert Schilling moet opmaken in de Volkskrant, dat men uitgaat van de ijzige koude van het heelal en dat is toch wel een heel andere benadering dan ik had toen ik mijn gedachten over het ontstaan van de eerste levensprocessen formuleerde na 40 jaar nadenken hierover.
Dat de bouwstenen in het heelal ontstaan mag niet zo'n verbazing oproepen; na de experimenten uit de jaren vijftig met kunstmatige atmosfeer en bliksem, maar vooral uit de vondsten van organische moleculen in meteorieten blijkt dat die ook buiten biologisch leven gevormd kunnen worden; een buitengewoon belangrijk gegeven. Maar je kunt een mengsel van al die organische moleculen een oneindige tijd bij elkaar laten zijn en mengen, maar dan ontstaan er echt geen levensprocessen. Vergelijk het met een stapel hout, droog hout en giet daar maar benzine overheen, gewoon in een atmosfeer met zuurstof; er zal geen brand ontstaan; daarvoor is een vonk genoeg.
Zo ook voor het ontstaan van de eerste chemische zichzelf vermeerderende processen is iets vergelijkbaars nodig. Stuart Kaufmann is daar theoretisch het verste mee gekomen. En ik heb dat van hem geplagieerd en biochemisch doorgeredeneerd in mijn hypothese/gedachten hieromtrent. De auto-katalytische kringprocessen, dissipatieve structuren als emergente onvermijdelijkheden van het afkoelend sterrenplasma zouden volgens mij die vonk vormen. Het aardige in deze hypothese is vooral dat de processen gestimuleerd worden door de afkoeling van het sterrenstof en daarmee de onvermijdelijkheid van de eerste chemische reacties!
Blijft ook dan een enorme "gap" tussen de chemie en de biologie, maar het komt aanzienlijk dichter bij elkaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten