Stoer afscheid. Ik voelde me overigens uitgevloerd. |
Aangekomen in Papendrecht moest er kennelijk eerst gegeten worden; maar er waren ook pepernoten en dat was echt te verleidelijk; ben er dol op en moest er telkens toch nog eentje proeven?!
Daarna begon het zware werk; de hele zooi moest 6 trapjes opgedragen worden naar de flat. Ik heb daar mijn steentje zodanig bijgedragen dat ik het zelfs in mijn - toch zeer getrainde - beenspieren voelde. Maar doorgezet tot het einde. Vervolgens naar Rhoon om de "zooi" van Jessica op te halen. Niet te geloven wat een stapel dozen, kastjes en vooral kleerhangers vol met lange jurken er mee moesten. Was overigens wel minder dan wat er uit de opslag van Peter was gekomen. Ik maakte kennis met de ouders van Jessica en vroeg aan moeder Bea om een kop koffie; het sjouwen had ik wel even gehad. En na terugkomst in Papendrecht heb ik nog een paar keer op en neer gesjouwd maar toen was de koek toch echt op. Gelukkig konden de jonge mannen er nog stevig tegenaan. Met bewondering zag ik toch vooral Hugo en Maarten met de zware spullen telkens weer de trappen op gaan. De flat was inmiddels onhandelbaar vol en ik adviseerde dan ook met nadruk dat ze zo veel mogelijk in de box beneden zouden plaatsen. Toen dat gebeurd was werd er pizza aangerukt; daar heb ik ondanks mijn eet-regime aan mee gehapt; smaakte me trouwens erg goed; zal wel door de trek komen; heb niks met pizza (dacht ik).
Bij vertrek werden Hugo , Maarten en ik, staand bij de auto nog vanaf het balkon gefotografeerd. Van de terugweg heb ik niet veel meegekregen; we gingen nog even bij het nieuwe huis van Marjorie en Hugo langs; was naar mijn gevoel al helemaal ingericht; keurig geschilderd en opgeknapt.
Bij Roos nog thee gedronken en mijn uiterste best gedaan om wakker te blijven.
Om 22.00 uur heb ik een glaasje "Everts' Roem" gedronken om alle woonplezier te vieren! Smaakte overigens uitstekend deze 20 jaar oude Slibovic van eigen makelij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten