Zomergasten met Frans de Waal

Frans de Waal in "Zomergasten"

Om daar nou TV voor aan te schaffen gaat mij te ver; voor het programma "Zomergasten" zou je het soms overwegen; de VPRO blijft toch wel mijn favoriete omroep; ben er ook tientjes-lid van zonder abonnenment op de gids. Afgelopen zondag was de aflevering met Frans de Waal, een wetenschapper die ik uitermate bewonder; een aantal zo niet de meeste van zijn boeken heb ik met veel plezier gelezen.
Ik had van de week al geprobeerd of ik "uitzending gemist" aan de gang kon krijgen en uiteindelijk lukte me dat zelfs?! Maar de WiFi/groompie combinatie kon het niet aan; telkens moest ik relatief langdurig wachten tot beeld en geluid weer verder gingen. Desgevraagd bleek het bij Roos thuis geen probleem te zijn geweest om het programma vloeiend te aanschouwen.
Gisteravond, na de wandeling over het Hulshorsterzand heb ik deze uitzending aandachtig bekeken. Het viel me niks tegen. Twee onderdelen sprongen er uit wat mij betreft. Allereerst de kwestie Buikhuisen, een wetenschapper die door toedoen van een onbeheerste aanval op zijn onderzoeksplan het wetenschappelijk leven onmogelijk is gemaakt. Destijds heb ik mij al mateloos aan deze zaak geërgerd, maar nu ik het interview zag dat destijds werd gehouden met o.a. Cherry Duins als interviewer werd mijn verontwaardiging nog eens krachtig gewekt; wat een schofterige behandeling door Vrij Nederland columnist "Piet Grijs" oftewel Hugo Brandt Corstius, Bah!! De beheerste reactie van Buikhuisen op de insinuerende vragen van de interviewers en de onderbouwing van zijn plannen maar ook de verdediging tegen de aanval van Vrij NL waren formidabel. De constatering dat wetenschappelijk NL Wouter Buikhuisen destijds danig in de steek heeft gelaten kwam recht uit het hart van Frans de Waal. Hij had het helemaal niet zo hoog op met de wetenschappelijke cultuur in de gedragswetenschappen en was daarom destijds ook naar de VS verhuisd voor zijn onderzoek. Heden is het helemaal huilen met de pet op aldus Frans; terwijl alle componenten goed aanwezig zijn zorgt de hokjesgeest ervoor dat het niks worden kan.
Het tweede onderdeel dat mij sterk trof was het afscheid van de oude Chimpansee-vrouw "Mamma" door Jan van Hooff, de leermeester van Frans de Waal. Zo roerend dat liefderijk moment tussen hoog ontwikkeld dier met grote sociale kwaliteiten en de mens van Hooff. Het deed me veel; Roos had me al ingeseind dat dit zo'n mooi onderdeel van deze aflevering was.
Tja en dan de opmerking dat de biologie helemaal was afgedaald naar moleculair en cellulair; was me uit het hart gegrepen; heb ik ook meegemaakt in de immunologie waarbij de experimenten alleen nog maar in plastic cupjes werden uitgevoerd en conclusies werden getrokken hoe het dan wel allemaal werkte in een organisme.
Was weer een hele zit, maar ik heb het met veel plezier gedaan.
Foto gecopieerd van deze site